بررسي رابطة ابعاد چهارگانة هويت و جهت‌گيري مذهبي دروني و بيروني

مقدمه : در اين پژوهش، رابطة بين ابعاد چهارگانة هويت (هويت شخصي، هويت ارتباطي، هويت اجتماعي و هويت جمعي) با جهت گيري مذهبي (دروني و بيروني) در بین نوجوانان پسر ودختر مقطع دبیرستان بررسي شده است. روش: روش تحقيق، توصيفي و از نوع همبستگي بوده است. تعداد 160 نفر از نوجوانان پسر و دختر در مقطع تحصيلي دبيرستان به روش تصادفي ساده انتخاب و بوسیله ی ابزارهای پژوهش شامل پرسش نامة ابعاد هويت- نسخة چهارم (AIQ- IV)و پرسش نامة جهت گيري مذهبي (آلپورت و راس، 1967) ارزيابي شدند. از همبستگي و تحليل رگرسيون، به منظور بررسي ارتباطات متغيرها و تأثير ابعاد هويت بر جهت گيري مذهبي بيروني و دروني استفاده شد. یافته: نتايج تحليل رگرسيون بر روي هر دو جنس نشان مي دهد كه ابعاد هويت فردي، هويت جمعي و هويت اجتماعي، پيش بيني كنندة جهت گيري مذهبي دروني است (468/0 R=، 01/0 >P) و از ميان ابعاد هويت، تنها هويت فردي، پيش بيني كنندة جهت گيري مذهبي بيروني است (173/0R=، 05/0 >P ). نتیجه گیری: گذرِ با موفقيت از دورة بحران هويت يابي، و كسب هويت فردي، جمعي و اجتماعي مناسب، بر جهت گيري مذهبي دروني تأثيرگذار است و اين امر بر اهميت سرمايه گذاري در دوران هويت يابي نوجوانان تأكيد مي كند

ابعاد هويت، جهت گيري مذهبي دروني، جهت گيري مذهبي بيروني.