مناسبات بینامتنی قرآن و صحیفه سجادیه

بر پایه ی اصل بینامتنیت، هیچ متن، جریان یا اندیشه ای اتفاقی و بدون گذشته خلق نمی شود، بلکه همیشه از پیش چیزهایی وجود داشته است. بر این اساس، یکی از متونی که بسیار مورد توجه محققان قرار گرفته، قرآن کریم است که به دلیل معارف والا و اسلوب خاص ادبی، زمینه ساز خلق آثار فاخری شده است. امام سجاد(ع) نیز از معارف عمیق این کتاب آسمانی در دعاهای خود در صحیفه سجادیه بهره برده و زمینه ی تحقیقات بینامتنی بین این دو اثر ارزشمند وجود دارد. از این رو پژوهش حاضر با روش تطبیقی- تحلیلی به بررسی تأثیرات قرآن بر این اثر ارزشمند و روابط بینامتنی آنها می پردازد. طبق بررسی های انجام گرفته انواع روابط بینامتنی از جمله نفی جزئی، نفی متوازی و ... در دعاهای صحیفه با قرآن کریم به چشم می خورد و در میان این روابط، نوع اجترار (نفی جزئی) گستردگی بیشتری در صحیفه دارد.

بینامتنیت،قرآن، صحیفه سجادیه، امام سجاد (ع)، دعا.