ارتباط بین سبک زندگی با ابعاد تربیت اخلاقی

هدف: در این پژوهش تلاش شده راهکارهایی برای دستیابی به تربیت دینی ارائه شود. در تربیت دینی دانش آموزان، دو عامل خانواده و مکتب نقش بسیار برجسته¬تری نسبت به دیگر عوامل دارند و در واقع این دو عامل هستند که شخصیت افراد را شکل می دهند. روش ها: پژوهش حاضر پژوهشی تبیینی از نوع مقطعی است که به صورت پیمایش و با ابزار پرسشنامه انجام گردید. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه معلمان مقطع راهنمایی شهر سمنان به تعداد 150 نفر بودند. یافته ها: با توجه به نتایج آزمون مدل ساختاری و مقادیر ضریب مسیر و معناداری برای هر یک از ابعاد نشان می دهد تمامی ابعاد موثر در تربیت و انتقال فرهنگ، تمامی عوامل موثر و اثرگذار هستند. عامل معلمین ترببتی با مقدار ضریب مسیر 98 % و معناداری 54/13، موثرترین عامل در تربیت دانش آموزان وانتقال فرهنگ بود. نتیجه گیری: در مدرسه هم این معلم است که نقش برجسته¬تری نسبت به سایر عوامل دارد. با توجه به اینکه سبک تربیت اسلامی و دینی به «شناخت آموزه های دین، تبدیل این شناخت ها به باورهای قلبی و به کار بستن این باورها در رفتارهای فردی و اجتماعی» تعریف شده است، معلم می تواند با تقویت روحیه¬ی حق گرایی و قدرت تفکر و تشخیص حق از باطل در دانش آموزان، الگودهی رفتاری به آنان و انتخاب شیوه¬ی مناسب در بیان آموزه های دینی و پاسخ مناسب به پرسش ها و شبهه¬ها، دانش آموزان را در راستای تربیت دینی هدایت کند.

سبک تربیت اسلامی، تربیت دینی، انتقال فرهنگ، معلم، نظام آموزشی.