پژوهش حاضر به منظور اثربخشی حرکت درمانی درکاهش نشانگان بالینی کودکان دارای کاستی توجه و بیش فعالی(ADHD) بود. پژوهش حاضرازنظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات تحقیق نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه میباشد. نمونه پژوهش 32 نفر از کودکان 6 الی 12 ساله پسر با تشخیص اختلال کاستی توجه و بیش فعالی (ADHD) توسط روانپزشک در مراکز مشاوره شهرتهران در سال 1394 پذیرفته شده بودند. که به صورت نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند و نیز به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش وگواه « درهر گروه 16 نفر » جایگزین شدند.نشانگان بالینی اختلال کاستی توجه و بیش فعالی شرکت‌کنندگان در این پژوهش توسط پرسشنامه کانرزفرم معلم در پیش آزمون و پس‌آزمون سنجیده شد. گروه آزمایشی تحت 12 جلسه حرکت درمانی در قالب ورزش تکواندو قرار گرفت.داده‌های به دست آمده با استفاده ازآزمون تحليل کوواریانس،(آنکوا)موردتحلیل قرارگرفت.نتایج به دست آمده نشان داد ،تفاوت معناداری بین حرکت درمانی در قالب ورزش تکواندو برکاهش نشانگان بالینی كودكان با اختلال کاستی توجه و بیش فعالی در سطح اطمینان (01/0P<) وجود دارد.بنابراين با عنايت بر تفاوت بين ميانگين ها مي توان عنوان نمودكه حركت درماني در قالب ورزش تکواندو بركاهش نشانگان بالینی اختلال کاستی توجه و بیش فعالی(ADHD)کودکان موثراست.
کلید واژگان :
اختلال کاستی توجه و بیش فعالی ـ حرکت درمانی ـآزمون کانرز- تکواندو
