ضرورت آموزش معماری پایدار

از آنجاییکه معماری پایدار دارای ماهیتی پویا بوده و موازی با سایر مفاهیم پایداری در حال توسعه است،لذا تدوین ضوابط و مقررات و اعمال قوانین،لزوما نمی تواند موجب تحقق آن گردد.از اینرو،آموزش تخصص های معماری پایدار در برخی از کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه،با هدف پرورش اخلاقی و مهارتی معماران برای ایجاد محیط های مصنوع پایدار،به همراه ضوابط و مقررات،مورد توجه گسترده ای قرار گرفته است.امروزه مشکلات زیست محیطی،آلودگی شهرها و کاهش ذخایر نفتی در کشور نیز باعث شده که مساله ی صرفه جویی در مصرف انرژی و استفاده از انرژی های پاک و تجدید شونده مطرح و پی گیری شود.در این میان،آموزش به عنوان بهترین ابزار برای الگو سازی صحیح و تاثیر گذاری در کلیه ی مراحل اجرای پروژه ی معماری- اعم از برنامه ریزی، طراحی، بهره برداری یا تخریب- مورد توجه است. هدف از این مقاله،تاکید بر لزوم تحقق،توسعه و ترویج معماری پایدار به واسطه پرورش جامعه معماری متفکر،متعهد،ماهر و آینده نگر در ایران،به بیان ضرورت آموزش معماری پایدار در دانشگاه های کشور پرداخته و مباحث نظری و مصادیق مرتبط را ارائه کرده است. نتایج تحقیق حاکی از این است که نوع و روش آموزش می تواند در ایجاد معماری پایدار و نهایتاً در توسعه ی پایدار نقش بسزایی داشته باشد.

آموزش معماری پایدار،توسعه پایدار،روش های آموزش،معماری پایدار