صنعتي شدن، مهاجرت و جرم: شواهدي از استان يزد

تقريباً در تمامي ادبيات حوزه مهاجرت، دستيابي به شغل و شغل بهتر و در نتيجه درآمد بيشتر به عنوان عمده‌ترين عامل مهاجرت، به خصوص مهاجرت‌هاي داخلي شناخته شده است. علاوه‌بر آن، تقريباً تمامي پژوهش‌هاي موجود نشان‌دهنده آن است كه تمايزات ميان مهاجران نسبت به ساكنان منطقه‌اي كه مهاجرت به آن صورت گرفته و نيز، تمايزات منطقه‌اي ميان مبدأ و مقصد مهاجرت، مي‌تواند زمينه پيامدهاي مثبت و منفي ناشي از مهاجرت را فراهم نمايد. در حالي‌كه از نگاه مثبت و به عنوان مثال، نرخ پايين دستمزد مهاجران نسبت به دستمزد ساكنان منطقه مقصد مهاجرت به عنوان فرصتي براي منطقه مورد نظر تلقي مي‌گردد، پيامدهاي ناامني ناشي از مهاجرت مي‌تواند جنبه منفي و در نتيجه تهديدي براي آن منطقه تلقي گردد. بنابراين، براي قضاوت نهايي درباره فرصت يا تهديد بودن مهاجرت به هر منطقه بايد جنبه‌هاي مثبت و منفي آن به صورت توأم مدّ نظر قرار گيرد. با اين رويكرد، اين مقاله مي‌كوشد تا برخي از تغييرات امنيتي ايجادشده در استان يزد، كه رشد صنعتي آن طي سال‌هاي اخير باعث گرديده سيل مهاجران به اين استان سرازير شده و استان در جايگاه دومين استان مهاجرپذير كشور پس از استان تهران قرار گيرد، را بررسي نمايد. تغييرات امنيتي ايجادشده نشان‌دهنده آن است كه استان يزد طي ساليان گذشته از استاني به طور كامل امن به استاني كه بر اساس برخي از شاخص‌هاي امنيت، استاني با امنيت نسبتاً پايين تلقي مي‌گردد، تغيير وضعيت داده است. از نظر سياست‌گذاري، اين يافته نشان‌دهنده آن است كه سياست‌هاي اقتصادي نمي‌تواند و نبايد بدون در نظر گرفتن پيامدهاي امنيتي آن، كه مهاجرت يكي از عمده‌ترين عوامل زمينه‌ساز آن است، تدوين گردد.

استان يزد جرم صنعتي شدن مهاجرت درون منطقه‌اي