بررسی تاثیر توزیع درآمد و کاهش فقر بر گردشگری در ایران

امروزه صنعت گردشگري جزو بزرگترين و متنوع ترين صنايع در دنيا به حساب مي آيد با توجه به آثار اقتصادي اين صنعت، اگر كشوري كه جاذبه هاي فرهنگي، طبيعي يا تاريخي مناسبي دارد، بتواند از ظرفيت هاي خود استفاده كرده و چرخ هاي اين صنعت را به نحو صحيحي به حركت درآورد، شاهد رشد و شكوفائي بزرگي در سطح اقتصاد خود خواهند بود. به علت اهميت و نقش اين صنعت در دستيابي به رشد و توسعه پايدار اجتماعي و اقتصادي، در دهه هاي اخير جوامع وكشور هاي مختلف به گسترش اين صنعت روي آورده اند و در تلاش هستند سهم بيشتري از بازار جهاني اين صنعت را براي جوامع خود به ارمغان ببرند به طوري كه هم اكنون اين صنعت به يكي از مهمترين بخش هاي اقتصادي كشور ها تبديل شده است و از آن به عنوان يك صنعت مولد و پويا كه ساير بخش هاي اقتصادي را نيز تحت تاثير قرار مي دهد ياد مي شود. توسعه ی صنعت گردشگری و توریسم برای کشورهایی که با معضلاتی چون نرخ بیکاری و تورم بالا و محدودیت منابع ارزی مواجه هستند،از اهمیت فراوانی برخورداراست بنابراین حداقل به منظور تنوع بخشیدن به درآمدهای ارزی و همچنین ایجاد فرصتهای شغلی و در نتیجه کاهش فقر و بهبود سطح زندگی،توجه به صنعت گردشگری دارای اهمیت است.از آنجایی که مسئله فقر و توزیع درآمد از جمله معضلات اساسی کشورهای در حال توسعه است، بنابراین در این پژوهش تاثیر توزیع درآمد و کاهش فقر بر گردشگری در دوره زمانی 1394- 1357برای کشور ایران مورد توجه قرار گرفته است. برای رسیدن به این هدف،در این پژوهش از مدل اقتصاد سنجی خود رگرسیون برداری (var) و از روش جوهانسون- جوسیلیوس برای بررسی هم‌ انباشتگی استفاده شده است. نتایج حاصل شده، نشان می‌دهد که بین شاخص فقر و توزیع درآمد با گردشگری ارتباط معنی داری وجود دارد.

گردشگری، توزیع درآمد ،فقر، فلاکت، اثربخشی وکارایی دولت.