چکیده :

خط فارسی میراث باستانی نیاکان ماست که حفظ و حراست آن وظیفه هر ایرانی و فارسی¬زبان است. در حدود هزار و دویست سال است که خط کنونی فارسی میراثی بزرگ از فکر و فرهنگ و فضیلت را بر دوش کشیده است(سلطاني، 1354ص 200). زبان گفتاری و خط نوشتاری مردم سرزمین ایران کهن در گذشته¬های دور زبان و رسم¬الخط پهلوی بوده است، مردم با این زبان سخن می¬گفتند و از این خط برای نگارش نوشتار خود بهره می¬بردند؛. پس از ظهور اسلام ، زبان و خط پهلوی که یادگار زرتشتیان این مرزو بوم بود جایگزین تازه¬ای یافت و زبان دری و رسم¬الخط عربی در اندیشه مردم جایگاه جدیدی یافت و با توجه به اقبال و استقبال عموم از قرآن و سهولت یادگیری آن ،کم¬کم زبان و خط پهلوی از جامعه فارسی¬زبان رخت بر بست و به تاریخ پیوست و خط عربی جایگزین آن گردید. رسم¬الخط پهلوی شامل بیست و پنج حرف بود و ریشه در رسم¬الخط آرامی داشت و نارسایی ها و کاستی هایی از جمله عدم وجود برخی نشانه¬های آوایی در نوشتار را دارا بود که خود همسویی نظام¬های گفتاری و نوشتاری را با مشکلاتی مواجه می¬نمود. پس از جایگزینی الفبای عربی دشواری¬های پیشین از میان نرفت و شکل تازه¬ای از کاستی ها سر بر آورد. بدبن ترتیب الفبای پارسی دری با شمایلی عربی با تغییرات اندکی در منظر پارسی¬گویان ظاهر گردید و پایدار ماند. هدف اين مقاله، مطالعه توصيفي تاريخچه پيدايش خط فارسی و سیر تحولی آن در طول زمان و تحت تاثیر عوامل گوناگون و همچنين بررسی مشکلات خط فارسي از منظر زبانشناسان و تحلیل مشکلات و محدودیت های حرکت به سمت اصلاح و یا تغییر خط می باشد.

کلید واژگان :

: گفتار، نوشتار، پيدايش خط، خط ميخي، فرهنگستان زبان و ادب فارسي، مشکلات خط فارسی



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک