بررسی میزان آلودگی به باکتری سالمونلا در بستر طیور اطراف شهرستان ارومیه به روش کشت باکتریایی

سالمونلا ها گروهی از باکتری های میله ای شکل , گرم منفی و فاقد هاگ هستند مناسب ترین درجه گرما برای رشد سالمونلاها 37 درجه است ولی در ٣۴ درجه رشد می کنند . در بین باکتریهای بیماریزا سالمونلاها از نظر نوع میزبان و گسترش جهانی مقامی مخصوص و استثنایی دارند. این باکتریها علاوه بر اینکه عامل بیماری های انسان و حیوانات اهلی و طیور می باشند در بعضی موارد منشا آلودگی انسان یا دام بوده است. پرندگان از مهمترین ناقلان سالمونلا شناخته شده اند. هدف از تحقیق حاضر بررسی میزان آلودگی به باکتری سالمونلا در بستر طیور اطراف شهرستان میاندوآب به روش کشت باکتریایی می باشد. طی بررسی هایی که انجام شد از مرغداریهای اطراف شهرستان میاندوآب در مدت ۶ ماه عمل نمونه برداری انجام گرفت. روش نمونه برداری به این طریق بود که یک عدد پارچه استریل را مرطوب نموده و در کف سالن مرغداری کشیده که این عمل چندین بار انجام گرفت. پس از نمونه برداری دستمالهای استریل را به آزمایشگاه منتقل و با سرم فیزیولوژی شستشو داده می شد. سپس سرمی را که برای شستشو استفاده کرده بودیم سانتریفیوژ کرده و از اجرام ته نشین شده در محیط های کشت مکانگی آگار و ایکس ال دی کشت داده شد طی ۶ ماه بررسی از مجموع 790 نمونه 176 نمونه سالمونلایی جداسازی گردید. علاوه بر باکتری سالمونلا ,73 نمونه باکتری ای کلای, 60 نمونه باکتری پسدوموناس, 20 نمونه باکتری انتروباکتر و 70 نمونه باکتری پروتئوس جداسازی گردید. سالمونلاها به ویژه سالمونلا تیفی موریوم از راه غذا نیز مرغها را مبتلا و بیمار می کنند سالمونلا پولوروم و سالمونلا گالیناروم عامل اسهال سفید جوجه ها و تیفوئید مرغها می باشند. برنامه ریشه کنی سالمونلا در اروپا و آمریکا با موفقیت توام بوده و از آنجایی که منشا مرغداریهای صنعتی ایران بیشتر جوجه هایی است که از خارج وارد شده اند به طور کلی به واسطه تعدد سروتیپ های سالمونلا و بیماریزایی آنها در حال حاضر شناسایی ناقلان بوسیله کشت مدفوع و آزمایش های سرمی و درمان آنها, و جدا نگاه داشتن بیماران و تمیز نگاه داشتن فضای مرغداری و رعایت کلی اصول بهداشتی تنها راه پیشگیری از این بیماری می باشد.

آلودگی, سالمونلا, ارومیه , کشت باکتریایی