گسترش آلودگي محيط زيست توسط فلزات سنگين و تأثير آن بر سلامتي انسان سبب گردیده كه حذف اين فلزات از پسابها امري اجتنابناپذير گردد. روشهاي فيزيكي، شيميايي و يا بيولوژيكي بكارگرفته شده براي حذف فلزات سنگين بویژه به جهت اقتصادي و كاربردي بودن و يا در نهايت دفع ضايعات توليدي دارای مشکلات گوناگونی بوده كه با توجه به اين موارد نياز به روش مناسبتری ميباشد. در اين تحقيق، كلينوپتيلوليت (Clinoptilolite) كه از پركاربردترين زئوليتهای طبيعي است، به صورت خام (اوليه) به عنوان يك مبادلهكننده کاتيوني در طبيعت بكار گرفته شده و اثر پارامترهاي تجربي همانند دبی، اندازه ذرات کلینوپتیلولیت و عمق بستر بر روي جذب کاتیونهای و و بررسي گردیدند. در اين بررسي يك پايلوت متشكل از ستوني از جنس P.V.C به قطر 15 سانتيمتر و ارتفاع 2.3 متر شامل بستري با زئوليت طبيعي كلينوپتيلوليت طراحي و ساخته شد. در اين مطالعه تجربي محلولهايي به غلظت 10 ppm از فلزات مورد نظر كه به طور مصنوعي تهيه شده بود در دبيهاي مختلف از درون بستر عبور داده شد. نتايج حاصل از اين بررسي نشان دهنده میزان حذف %99 ميباشد. همچنين مشخص گرديد كه نرخ تعويض يوني براي آهن و كبالت بيشتر از نيكل است.
کلید واژگان :زئولیت، فلزات سنگین، کلینوپتیلولیت، تبادل یونی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک