ﯾﮑﯽ از ﻣﮑﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎي روانﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ از ﻃﺮﯾﻖ آن ﻣﯽﺗﻮان ﺑﻪ ﺿﻤﯿﺮ و درون ﻫﺮﮐﺲ ﭘﯽ ﺑﺮد و «ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ» ﺷﻨﺎﺧﺖ ﻧﺴﺒﯽ از ﺷﺨﺼﯿﺖ وي ﺑﻪ دﺳﺖ آورد .در ﺑﯿﻦ ﺳﺨﻨﻮران و اﻧﺪﯾﺸﻤﻨﺪان ﺑﺰرگ اﯾﺮان زﻣﯿﻦ ﮐﻤﺘﺮ ﮐﺴﯽ را ﻣﯽﺗﻮان ﯾﺎﻓﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ ﻣﻮﻻﻧﺎ ﺟﻼل اﻟﺪﯾﻦ ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻠﺨﯽ ﺑﻪ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ رﻓﺘﺎر اﻧﺴﺎن ﺗﻮﺟﻪ ﮐﺮده ﺑﺎﺷﺪ ﺗﺎ آنﺟﺎ ﮐﻪ در ﺟﺎي ﺟﺎي آﺛﺎر ﻣﻨﻈﻮم و ﻣﻨﺜﻮر او ﺑﻮﯾﮋه در ﻣﺜﻨﻮي ﻣﻌﻨﻮي و ﻏﺰﻟﯿﺎت ﺷﻤﺲ ﺗﺤﻠﯿﻞﻫﺎي روانﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺣﺘﯽ . و ...ﺑﻪ ﮐﺮات ﻣﺸﺎﻫﺪه ﻣﯽﺷﻮد «ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ» ، «ﺗﻮﺟﯿﻪ» ، «ﺧﻮدﻓﺮﯾﺒﯽ»ﺑﺮﺧﯽ از ﻣﺴﺎﺋﻞ و ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻧﻮﯾﻦ اﯾﻦ داﻧﺶ ﻧﻈﯿﺮ ﻏﺰﻟﯿﺎت ﺷﻤﺲ ﻣﻨﺒﻊ ﻋﻈﯿﻢ روانﺷﻨﺎﺳﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ وﯾﮋﮔﯽﻫﺎي ﺷﺨﺼﯿﺘﯽ، ﻋﻼﯾﻖ، ﻧﮕﺮش و اﻧﮕﯿﺰهﻫﺎي آﻓﺮﯾﻨﺶ اﺛﺮ را ﻫﻤﺮاه ﺑﺎ ﻋﻮاﻣﻞ آن ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ . در آﺛﺎر ﻣﻮﻻﻧﺎ ، ﺑﺨﺼﻮص در ﺗﻤﺜﯿﻞ ﻫﺎي «ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ » در اﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ اﻧﻌﮑﺎس ﯾﮑﯽ از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﺟﺪﯾﺪ روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﯾﻌﻨﯽ ﻧﻤﺎدﯾﻦ او، ردﯾﺎﺑﯽ ﺷﺪه و ﺑﺎ اﺳﺘﻨﺎد ﺑﻪ ﺷﻮاﻫﺪ ﻣﺘﻌﺪد، ﻣﺪﻟﻞ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ و ﺿﻤﻦ ﻣﺸﺨﺺ ﮐﺮدن ﻣﻔﻬﻮم ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ، ﻣﻨﺒﻊ و ﺳﺮﭼﺸﻤﻪ ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ و ﻋﻠﻞ ﺑﺮوز آن در ﻏﺰﻟﯿﺎت ﺷﻤﺲ ذﮐﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ .
کلید واژگان :ﻓﺮاﻓﮑﻨﯽ، ﺗﻮﺟﯿﻪ، روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﺷﺨﺼﯿﺖ، ﻏﺰﻟﯿﺎت ﺷﻤﺲ، ﻣﻮﻟﻮي .
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6151051895619925
- سال انتشار : 1396
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : سومین همایش ملی متن پژوهی ادبی
- برگزار کنندگان : سازمان کتابخانه و اسناد علمی با همکاری دانشگاه علامه طباطبایی
- تاریخ ثبت : 1396/08/22 00:05:56
- ثبت کننده : شیلان اویهنگی
- تعداد بازدید : 232
- تعداد فروش : 0