تاثیر اضافه کردن دراز مدت سه نوع کود آلی با سطوح مختلف به خاک بر ظرفیت باربری و شاخص تراکم یک خاک با بافت سنگین

تراكم خاك يكي از مشكلات عمده در كشاورزي مدرن محسوب مي شود. علاوه بر عوامل طبيعی، استفاده از ماشين هاي کشاورزي در شرايط رطوبتي نامناسب، كشت و کار و چراي بيش از حد منجر به تراكم خاك مي شود. ، رطوبت و ميزان مواد آلي از مهمترين عوامل تاثير گذار بر تراكم پذيري خاك ها مي باشند. پارامترهاي ظرفيت بار بري (تنش پیش-تراکمی)و شاخص تراکم اغلب به عنوان معيارهاي تراكم پذيري خاك ها استفاده مي گردند. تنش پیش-تراکمی بیانگر این است که اگر سطح تنش اعمال شده به خاک در ضمن تردد تراکتور از روی سطح خاک کمتر از آن باشد، تغییرشکل تاچیزی در خاک ایجاد می شود. شاخص تراکم خاک اگر کم باشد، در تنش های زیادتر از تنش پیش-تراکمی، نرخ تغییر شکل ماندگار در خاک کم خواهد بود. از آزمايش‌ فشردگی محصور (CCT) مي‌توان براي تعيين معيارهاي تراكم پذيري استفاده نمود. دراين تحقيق، نمونه هاي خاک سطحی از طرحي که در آن کود هاي آلي (کمپوست، لجن فاضلاب و کود گاوي) درچهار سطح (0، 25،50 و100 تن در هکتار)و به مدت 7 سال متوالي در تناوب گندم-ذرت به يك خاك لوم رسي سيلتي اضافه شده بود تهيه شد. ظرفيت باربري وحساسيت به تراكم به خاک در دو سطح رطوبتي (1/17 و 9/20 درصد) با آزمايش CCT تعيين شد. ظرفيت بار بري و شاخص تراكم از منحني چند جمله اي درجه چهارم برازش شده بر روي داده هاي لگاريتم تنش _کرنش با روش كاساگراند تعيين گرديدند. با افزايش کود آلي در مقادير 50 و 100 تن در هکتار ظرفيت بار بري خاک تقريباً2 برابر نسبت به تيمار شاهد افزايش نشان داد. مقادير اين پارامتر در تيمار هاي 25 تن کود آلي در هکتار نسبت به تيمار شاهد معني دار نبود. همچنين اثر مقادير کود در انواع کود آلي بر ظرفيت باربري تقريباً مشابه بود. شاخص تراکم در تمامي تيمار ها با افزايش مقداركربن آلي درسطح رطوبتي 1/17 افزايش و در رطوبت 9/20 درصدكاهش نشان داد این موصوع بيانگرعملكرد بهتر مواد آلي در رطوبت بالا مي باشد. بطور كلي با توجه به افزايش ظرفيت باربري و كا هش حساسيت به تراكم خاك توسط مواد آلي، صرفنظر از نوع آن ها مي توان گفت افزودن مواد آلي به خاك به عنوان يك وسيله كاهش دهنده تراكم خاك به ویژه در رطوبت بالا مطرح مي باشد.

ظرفيت باربري خاك، شاخص فشردگي،‌ کمپوست ، لجن فاضلاب، کود گاوی و آزمايش فشردگي محصور