چکیده :

حافظ و واحد هر يک به نوبه خود يکي از بهترين سرايندگان غز¬ل عاشقانه- عارفانه¬ در عصر خويش بودند. با آنکه حافظ از شاعران فارسي زبان قرن هشتم هجري بوده و اشعار خود را براي مردمان زمان خويش سروده، امّا هنوز هم با خواندن آن اشعار خواننده احساس تازگي مي¬کند و مي¬پندارد که براي زمان حال سروده شده است. واحد نيز به عنوان يکي از شاعران معاصر ترکي زبان، به تمام معني شاعر احساس و غزل¬هاي عاشقانه است که بيان کننده مسائل عاطفي و تمام پيچ و خم¬هاي روح انسان در عبور به عشق زميني است. سئوال اساسی این پژوهش آن است که آیا واحد در سرودن اشعار خود از حافظ، تأثّر پذیرفته است؟ بررسي تطبيقي شعر علي آقا اسکندر اوف متخلص به واحد شاعر نام آوازه آذربايجان و خواجه شمس الدين محمد حافظ شيرازي متخلص به حافظ، شاعر بلند آوازۀ ايران زمين، اين امکان را فراهم مي سازد که با بسياري از وجه مشترک در زمينه¬هاي سياسي، فرهنگي، اجتماعي و به ويژه ادبي آشنا شويم. اين تحقيق با استفاده از روش توصيفي- تحلیلی و با بررسي شواهد به دنبال اثبات اين فرضيه است که مشترکات لفظی و فکری در اشعار اين دو شاعر اتفاقي نبوده و حکايت از اثر پذيري شاعر آذربايجاني از اديب و غزلسراي بزرگ ايراني دارد.

کلید واژگان :

ادبيات تطبيقي، حافظ، غزل، نفاق ستیزی، واحد.



ارزش ریالی : 300000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک