شعر سهراب سپهری در پرتو نقد بوم‌گرا

نقدبوم‌گرا از مباحث مطالعات بینارشته‌ای در حوزة ادبیّات و محیط زیست است که رابطۀ انسان و محیط زیست را در متون ادبی بررسی می‌کند وبه چگونگی بازتاب مسائل محیط زیست در آثار ادبی می‌پردازد. این پژوهش با هدف اصلاح رویکردهای نادرست فرهنگی نسبت به محیط پیرامون و جهت‌بخشی به اندیشة انسان‌ها در راستای بهره‌برداری درست از منابع محیط زیست،با بررسی آثار سهراب سپهری،با بهره‌گیری از مباحث زیست‌محیطی، مطالعات بینارشته‌ای ادبیّات تطبیقی و بر اساس مبانی بوم‌نقد صورت گرفته‌است. بزرگداشت طبیعت،بیان ویژگی‌ها و سودمندی‌های طبیعت و بدرفتاری انسان با طبیعت از مقوله‌های مطرح در شعر سپهری است. نتایج به‌دست‌آمده‌ حاکی است که در شعر سهراب، وجود انسان کمرنگ است؛امّا در مقابل، وی به محیط پیرامون توجّه ویژه‌ای دارد. او با بازگشت به طبیعت به دنبال سادگی گذشته و مناظر طبیعی است؛ ارتباط سپهری با طبیعت، بی‌واسطه است؛ سهراب با تأمّل در هستی به مرحلة جدیدی از آگاهی و تجربه دست یافته‌است؛ این آگاهی موجب شده تا در برابر طبیعت ومظاهر آن، فروتن و همواره حامی حقوق محیط پیرامون باشد.به‌طور کلّی با بررسی شعر سهراب درمی‌یابیم که مسألة محیط زیست در شعر وی بازتاب گسترده‌ای داشته‌است و او توانسته با بهره‌گیری از بیان شاعرانة خویش، بر روابط انسان و طبیعت تأثیرگذار باشد.

ادبیّات تطبیقی، مطالعات میان‌رشته‌ای، نقد بوم‌گرا ، سهراب سپهری، محیط زیست