رابطه هوش معنوی با انگیزش پیشرفت در دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان زابل

هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه هوش معنوی با انگيزه پيشرفت دانش آموزان است. جامعه ي آماري پژوهش حاضر، شامل كليه ي دانش آموزان پایه دهم مقطع متوسطه شهرستان زابل در سال تحصیلی 96-95 می باشد. حجم نمونه به تعداد 230 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي چندمرحله اي انتخاب شدند. داده های خام پس از استراج توسط نرم افزار (spss) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه هوش معنوی کینگ (SISRI) و پرسشنامه انگیزه پیش رفت هرمنس(A.M.T) می باشد. نتایج تحلیل نشان داد که رابطه معناداری بین هوش معنوی و مولفه های تفکر وجودی انتقادی، تولید معنای شخصی، بسط حالت با انگیزه پیشرفت وجود دارد؛ اما بین مولفه آگاهی متعالی و انگیزه پیشرفت رابطه معناداری وجود ندارد. همچنین بین دانش آموزان دختر و پسر از لحاظ انگیزه پیشرفت تفاوتی وجود ندارد. نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد از میان مولفه های هوش معنوی در گام اول تفکر وجودی انتقادی 4/54 از تغییرات انگیزه پیشرفت را پیش بینی می-کند و در گام دوم تولید معنای شخصی 6/53 درصد از تغییرات انگیزه پیشرفت را پیش بینی می¬کند. یافته ها نشان مي دهد دانش آموزاني كه داراي هوش معنوي بالايي هستند به ادراك واقع بينانه تري در روابط بين فردي دست مي يابند و اين توانايي در كسب انگيزه پيشرفت به آن ها كمك مي¬كند

هوش معنوی، انگیزه پیشرفت