تخصیص وظایف و زمانبندی آنها بر روی سیستم های چندپردازنده موازی به این صورت تعریف می شود که چند وظیفه همزمان روی چند پردازنده اجرا می شوند. در مسائل زمانبندی هدف این است که کارها بدون تأخیر و زودرسی انجام شوند. هدف یافتن یک زمانبندی بهینه از کارهاست. الگوریتم های زیادی به صورت اکتشافی و تقریبی برای حل مسأله زمانبندی ماشین های موازی وجود دارد. در این مقاله پنج الگوریتم زمانبندی در ماشین های موازی و چندپردازنده بررسی می شود. این الگوریتم ها شامل روش های مبتنی بر الگوریتم ژنتیک، اجتماع مورچگان و الگوریتم مبتنی بر عامل می باشد. الگوریتم های مبتنی برژنتیک راه حل خوبی را برای تخصیص وظایف به پردازنده ها ارائه می کنند. همچنین نتایج بیانگر این موضوع هستند که الگوریتم های مبتنی بر روش اجتماع مورچگان و مبتنی بر عامل زمانبندی های مناسبی را ارائه می دهند
کلید واژگان :الگوریتم اجتماع مورچگان، الگوریتم ژنتیک، زمانبندی، ماشین های چند پردازنده موازی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک