با توجه به نیاز روزافزون بشر به آب زیرزمینی خصوصاً در مناطق خشکی چون ایران، و نیز با توجه به نفوذ آلاینده ها، محافظت از منابع آب زیرزمینی امری ضروری است. لذا به منظور محافظت ابتدا باید مناطق آسیب پذیر شناسایی، و سپس مدیریت بهینه در مورد این مناطق صورت پذیرد. در این تحقیق منابع آب زیرزمینی دشت زیدون واقع در استان خوزستان به روش¬های DRASTIC و SINTACS مورد ارزیابی قرار گرفت. با کمک لایه¬های تهیه شده در محیط GIS، مناطق مستعد به آلودگی در هر دو روش مشخص شد. نتایج حاصل از هر دو روش نشان داد که بیشترین آسیب پذیری آبهای زیرزمینی مربوط به رده متوسط، واقع در شمال شرق و شرق منطقه می باشد، که در روش DRASTIC36 درصد و در روش SINTACS 48 درصد از مساحت منطقه را در بر می گیرد. همچنین جهت صحت سنجی نتایج هر دو روش از نقشه هم نیترات استفاده شد که همبستگی بالاتر نقشه نهایی SINTACS با نقشه هم نیترات نشاندهنده کارامدتر بودن این روش در تعیین مناطق آسیب پذیر در دشت می باشد.
کلید واژگان :
آلودگي آب زيرزميني، آسيب پذيري، مدل دراستيك، صحت سنجي، GIS
