بررسي كيفيت شيميايي منابع آب زيرزميني دشت رامهرمز

دسترسي به منابع آب از ديدگاه كمي و كيفي لازمه حيات انسان مي باشد لذا حفاظت از اين منابع به ويژه آب هاي شيرين به عنوان يكي از مهمترين عوامل حفظ سلامت و توسعه همه جانبه جوامع مطرح است. يكي از عوامل موثر براي حفاظت و بهره برداري از اين منابع آگاهي از چگونگي تغيرات كيفي و كنترل آلودگي در آنهاست. كيفيت آبهاي زيرزميني كه بر اساس مواد تركيبات شيميايي و بيولوژيكي، محتواي رسوبي و درجه حرارت آن تعيين مي شود از اهميت ويژه‌اي در تعيين نوع مصرف آب‌هاي زيرزميني برخوردار است. در اين تحقيق بر اساس استانداردها و توصيه هاي موجود (طبقه بندي ويل كاكس) براي آبياري محصولات كشاورزي، پارامترهاي كيفي نظير SAR ,TDS , EC براي چهار فصل سال بررسي شده و تغييرات آنها نشان داده شده است. اين تغييرات حاكي از اين است كه از نظر كيفي اكثر نواحي دشت داراي آب نامطلوبي مي باشد و ميزان TDSو ECبالا سبب تنزل كيفي آب شده است.

طبقه بندي ويل كاكس، SAR، TDS، رامهرمز