هدف اصلی از این مقاله بررسی تاثیر حاکمیت شرکتی بر کیفیت گزارشگری مالی می باشد. به منظور بررسی این رابطه، در بین
مکانیزم های حاکمیت شرکتی، از معیار مالکیت شرکتی شامل مالکیت خانوادگی، دولتی و سهامدار عمده استفاده شده است.
همچنین منطبق با اهداف چارچوب نظری گزارشگری مالی، کیفیت گزارشگری مالی شامل دو بخش ارائه و محتوا است. در این
پژوهش برای اندازه گیری کیفیت ارائه از اقلام تعهدی و جهت اندازه گیری کیفیت محتوا از اطلاعات سود خالص استفاده گردیده
است. داده های پژوهش از تعداد 102 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار ایران برای دوره زمانی سال های 1382 تا
1389 جمع آوری شده اند. تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها ی پژوهش به روش تحلیل پانلی با استفاده از نرم افزار EVIEWS
صورت پذیرفت. نتایج نشان می دهد با وجود معنی داری مدل های پژوهش، هیچ گونه رابطه معناداری بین متغیرهای مالکیت
شرکتی و متغیر کیفیت گزارشگری وجود ندارد.
