بررسی جهت¬یابی رسوبات بادی و تپه های ماسه ای در سیستان

جهانی روند بیابانزایی در حال حاضر به طور متوسط 36 مترمربع در ثانیه است و این در حالی است که این روند در استان سیستان و بلوچستان به بیش از 50 مترمربع در ثانیه می رسد. از جمله عوامل و فاکتورهایی که منطقه سیستان را مستعد فرسایش بادی نموده می توان به وجود خاک آبرفتی، محدودیت کمی آب و خاک، کمی نزولات سالیانه، تبخیر و تعرق زیاد، خشکسالی¬های دوره ای، وزش بادهای مداوم مخصوصا 120 روزه سیستان، فقر پوشش گیاهی، جمعیت زیاد و عدم تعادل دام و مرتع اشاره نمود. از نظر وضعیت فرسایشی می¬توانیم شاهد هر سه منطقه برداشت، حمل و رسوب در منطقه باشیم. اشکال ماسه ای موجود محدوده مطالعاتی شامل نبکا، ربدو و ریپل مارک (رخساره های مناطق حمل) بوده که تپه های ماسه¬ای عمدتا به شکل بارخان ناقص و کامل و تپه¬های عرضی بهم پیوسته می¬باشند که عمدتا کوتاه بوده ولی از فعالیت و جابجایی بسیار بالایی برخوردار هستند. سرعت متوسط سالیانه باد در ارتفاع 10 متری در دوره آماری (89-1371) 82/4 متر بر ثانیه می¬باشد. تعداد روزهای همراه با گرد و خاک در سال به طور متوسط در دوره آماری (84-1371) 3/147 روز بوده است حداکثر ارتفاع نبکاهای ایجاد شده حدود 1 متر است.

بیابانزایی، منطقه برداشت، حمل، رسوب، نبکا.