تعیین الگوي مقاومت آنتی بیوتیکی در ایزوله هاي استافیلوکوکوس اورئوس در شهرستان بناب ، ایران

سابقه و هدف : استافیلوکوکوس اورئوس به عنوان یک پاتوژن شایع عفونت هاي بیمارستانی به شمار می رود. افزایش عفونت هاي ناشی از این باکتري در کشورهاي در حال توسعه منجر به بروز مشکلات بسیاري شده است. هدف از این تحقیق، تعيين ميزان شيوع مقاومتهاي آنتي‌بيوتيکي استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونتهاي دستگاه ادراري نسبت به برخی آنتی بیوتیک های رایج مورد استفاده است. مواد و روشها : در این مطالعه مقطعی - توصیفی 100 جدایه استافیلوکوکوس اورئوس از بیماران مبتلا به عفونت هاي ادراری جمع آوري گردید . این جدایه ها با استفاده از روش هاي استاندارد آزمایشگاهی و کشت در محیط اختصاصی تعیین هویت و وارد مطالعه گردیدند. به منظور ارزیابی الگوي حساسیت آنتی بیوتیکی سویه ها، از روش انتشار دیسک Kirby-Bauer استفاده گردید. یافته ها :ارزیابی فنوتیپی الگوي مقاومت آنتی بیوتیکی سویه هاي استافیلوکوکوس اورئوس نشان داد که بیشترین مقاومت نسبت به آنتی بیوتیک هاي پنی سیلین( 98 % )، تتراسایکلین( 85 % ) مشاهده شد و تمامی ایزوله ها نسبت به ونکومایسین و 90 % جدایه ها نسبت به کلیندامایسین حساس بودند. نتیجه گیري : مطالعه اخیر نشان دهنده افزایش مقاومت استافیلوکوکوس اورئوس نسبت به آنتی بیوتیک هاي مختلف بوده که این مسئله یک هشدار جدي جهت درمان عفونت هاي ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس در منطقه می باشد. بنابراین به منظور جلوگیري از افزایش مقاومت نسبت به سایر آنتی بیوتیک ها، ضروري می باشد که از تجویز بی رویه و غیر ضروري آنتی بیوتیک هاي در دسترس خوداري شود.

استافیلوکوکوس اورئوس، عفونت دستگاه ادراري، مقاومت آنتي‌بيوتيکي، روش انتشار دیسک