بازبینی سیمای شهر رشت در آثار سیاحان خارجی عهد قاجار

رشت،یکی از شهرهای با پیشینه ی کهن درتاریخ ایران است. این شهر با قرار گرفتن در شمال کشور و حاشیه‌ی دریای کاسپین، در مرکزیت گیلان، همواره محل عبور کالاهای تجاری و مرکز داد و ستدهای مهم بازرگانان بوده است. به نظر می¬رسد استقرار این شهر در مسیر، یکی از راه های بازرگانی و دریایی و نزدیکی آن به پایتخت قاجاریه می توانست در توسعه¬ی آن موثر بوده باشد. با این حال داده های پراکنده¬ی تاریخی، نشان می¬دهد که جمعیت رشت در دوره ی مورد نظر علی رغم توسعه ی محلات و رشد بازرگانی، به علت عوامل طبیعی و گاه انسانی در دوره ای، روند نزولی داشته است. در گیلان که در حوزه ی تاثیرات روسیه بود، افزایش ارتباطات با این کشور، منجر به تحولات عمده ای در قرن 19 و اوایل قرن 20 شد، از جمله افزایش تجارت خارجی و همچنین در زمان مشروطه، گیلان به خصوص شهر رشت به یکی از کانون های تحولات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی ایران تبدیل شد. این بررسی از طریق سفرنامه های نوشته شده در عصر قاجار انجام خواهد شد که سفرنامه نویسی هم یکی از سبک های ادبی است که در آن شخصی که به سرزمین¬های دیگر سفر کرده، دیده¬ها، شنیده¬ها، تجربیات، رخدادها و احساساتش را درباره ی آن سرزمین برای آگاه کردن دیگران در قالب کتابی می¬نویسد. هدف از این مقاله بررسی و ارزیابی دیدگاه سفرنامه¬نویسانخارجی عصر قاجار درباره‌ی شهر رشت است

:رشت، سفرنامه، سیاحان، عهد قاجار