آینده‌نگاری مشارکتی، رویکردی راهبردی برای مدیریت شبکه‌های نوآوری

در محیط پویا و متغیر کنونی، شرکت¬ها نیازمند راهبردهای موثری برای بهبود محصولات خود هستند. افزایش پیچیدگی در ارائه محصولات نوآور، نیازمند ادغام تعداد زیادی از مهارت¬ها و تخصص¬ها است؛ و این امر شبکه¬های نوآوری را به یک راه حل کلیدی در عرصۀ محصولات نوآور مبدل ساخته است. شرکت¬ها با پذیرش شبکه های نوآوری، سرعت و شدت نوآوری ها را شتاب داده، فرصت‌های تجاری پنهان آینده را کشف و هم افزایی دانش جمعی را تقویت می¬کنند. اما چالش¬های تغییرات فناورانه و پیچیدگی¬های محیطی، به‌طور فزاینده‌ای مدیریت شبکه های نوآوری تحت تاثیر قرار داده، بنابراین در سال‌های اخیر علاقه در مورد همکاری‌های بین سازمانی در قالب پروژه‌های آینده‌نگاری افزایش یافته است. با رویکرد مشارکتی، مطالعات آینده‌نگاری در شرایط منابع مشترک انجام می¬شود و نه تنها در بهبود نوآوری¬ها و توسعه بازارها، بلکه به استراتژی‌های خوشه‌های صنعتی نیز کمک می‌کند. بنابراین، در این مطالعه به نقش آینده‌نگاری مشارکتی در مدیریت شبکه‌های نوآوری پرداخته شد. بدین منظور با مرور ادبیات نظری و پیشینه تحقیقات، شاخص های آینده نگاری مشارکتی و شبکه های نوآوری استخراج و در قالب یک مدل مفهومی ارائه گردید. این پژوهش از نوع مطالعات اکتشافی و با اهداف کاربردی است. جامعه هدف این مطالعه برای ساخت الگوی مفهومی، خبرگان، متخصصین و مدیران آگاه به حوزه آینده پژوهی، آینده نگاری و برنامه ریزی راهبردی در صنعت هوایی بودند. پس از بررسی مطالعات نظری، با روش دلفی، مدل مفهومی طراحی گردید و برای اعتبار سنجی مدل از نظرات خبرگان استفاده شد. در مدل مفهومی بر اساس مطالعات نظری و روش دلفی، برای سازه آینده نگاری مشارکتی با اتکا به مدل آینده نگاری وروس(2003) 4 مولفه و 19 شاخص و سازه مدیریت شبکه های نوآوری نیز 4 مولفه و 13 شاخص شناسایی گردید.

آینده‌نگاری مشارکتی، شبکه نوآوری، مدیریت نوآوری، اعتبار سنجی.