ارزيابي شاخص هاي آسايش حرارتي و معماري همساز با اقليم شهر تهران از منظر گردشگری

با توجه به اهمیت بهینه سازی مصرف انرژی و طراحی ساختمانی که هماهنگی بیشتری با محیط پیرامون خود دارد ، هر منطقه جغرافیایی ویژگی های خاصی را شامل می شود که به ما جهت دستیابی به طرحی همساز با اقلیم آن منطقه یاری می رساند . هرچه ساختمان هماهنگی بهتری با محیط خود داشته باشد علاوه بر بهینه سازی مصرف انرژی باعث افزایش سطح آسایش و کیفیت زندگی افراد جامعه خواهد شد . هدف این مقاله ارزیابی شرایط اقلیمی شهر تهران در ایستگاه سینوپتیک دانشگاه تهران می باشد ، روش این تحقیق تحلیلی – توصیفی می باشد که بررسی داده های آماری بدست آمده از ایستگاه سینوپتیک ژئوفیزیک تهران و با استفاده از مدل های اولگی ، اوانز و شاخص اقلیم گردشگری ( TCI ) در یک دوره 15 ساله از سال 2001 تا 2015 میلادی وهمچنین استفاده از نرم افزار تخصصی ارزیابی شاخص اقلیم گردشگری جهت ارایه الگویی برای بهینه سازی مصرف انرژی ، روشی است که در این مقاله مورد استفاده قرار گرفته است . نتیجه این مقاله بررسی شاخص آسایش گردشگری در راستای معماری همساز با اقلیم شهر تهران جهت دستیابی به توسعه پایدار و ارائه راهکارهای همساز با اقلیم و بهینه سازی مصرف انرژی در راستای طراحی ساختمان می باشد .

شاخص اوانز ، توسعه پايدار ، شهر تهران ، معماري همساز با اقليم ، گردشگری ، شاخص اولگی