نقش توانمندسازی منابع انسانی در توسعه اقتصاد مقاومتی درسازمانها: مطالعه موردی(دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز)

هدف تحقیق حاضر بررسی ارتباط بین توانمندسازی کارکنان و اقتصاد مقاومتی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز می باشد. بنابراین می توان اظهار نمود که این تحقیق از نوع کاربردی بوده و باتوجه به وجود متغیرهای مستقل و وابسته پژوهش و بررسی تاثیرات آنها بر هم، روش تحقیق توصیفی و از نوع پیمایشی می باشد. جامعه ی آماری این تحقیق شامل ۱۱۹۵۱نفر از کلیه کارکنان ادارات دولتی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز می باشد. حجم نمونه در تحقیق حاضر بر اساس فرمول کوکران و در سطح خطای ۰.۰۵برابر ۳۸۴نفر محاسبه گردیده است. به منظور گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه استفاده شده است. پرسشنامه توانمندسازی اسپریتزر در پنج بعد: احساس شایستگی در شغل، احساس داشتن حق انتخاب، احساس ارزشمندی، احساس معنی داری و احساس امنیت می باشد. همچنین سوالات پرسشنامه ی اقتصاد مقاومتی بر اساس مولفه های ذکرشده در بیانات مقام معظم رهبری تدوین شده است. با توجه به یافته های تحقیق مشاهده شده که بین توانمندسازی منابع انسانی و تحقق اقتصاد مقاومتی رابطه ای معنی دار و مستقیم به میزان ۰.۵۸۳وجود دارد.

اقتصاد مقاومتی، توانمندسازی، احساس شایستگی، حق انتخاب، احساس موثربودن، احساس ارزشمندی، احساس امنیت.