معنا گرایی و معنا خواهی امری فطری در انسان است، انسان اگر از طبیعت حیات خود فراتر رود و نظاره گر آن باشد با پرسش چیستی حیات و چیستی هدف و معنی حیات مواجه می شود. در پژوهش حاضر مشکل اصلی جوامع بشری ناتوانی از تفسیر زندگی و غفلت از معنویت در زندگی در جامعه خود دانسته شده و دین مهم ترین عامل کشف معنا معرفی شده است زیرا هدف اصلی بعثت انبیاء و در استمرار آن ائمه اطهار علیهم السلام، تأمین حیات حقیقی و تضمین جامعه سالم انسانی بوده و معنا بخشیدن به زندگی اجتماعی و دست یافتن به جامعه معنوی، ارتباط مستقیم با هدف عالی زندگی و درک حیات حقیقی دارد؛ انسانی که به حیات حقیقی نرسد به هدف و معنی حیات دست نمی یابد و حیات او پوچ و بی معنا و تهی از معنویت می شود و جامعه متشکل از چنین انسانهایی جامعه ای متحیر، بی ارزش و رو به زوال خواهد بود. در پژوهش حاضر طی کندوکاو تفصیلی در سخنان امیرالمؤمنین علیه السلام، رویکرد اصلی ایشان برای تعالی معنوی جامعه، معرفت بخشی نسبت به عوامل سقوط و تعالی جامعه، تأکید بر تنظیم و تصحیح نحوه نگرش، ارتباط و تعامل انسان با دنیا و زندگی دنیوی و اجتماعی شناخته شده است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و هدف از آن بررسی ضرورت معنویت در جامعه و شناخت راهها و شاخصه های معنا بخشی به جامعه انسانی از دیدگاه قرآن کریم و امیرالمؤمنین علیه السلام می باشد.
کلید واژگان :جامعه، معنویت، معنای زندگی، زندگی اجتماعی، زندگی در نهج البلاغه، جامعه معنوی
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک