تحلیل آیین ‌باران‌خواهی چمچه‌گلین در آذربایجان از منظر هنر مشارکتی- تعاملی

آیین باران‌خواهی چمچه‌گلین یکی از رسوم کهن سنتی در مناطق آذربایجان ایران است که در اصل یکی از آیین‌های نیایشی برای الهه آب‌ها در ایران باستان می‌باشد و با گذر زمان دچار دگردیسی فرهنگی شده و از آن صرفاً نمایشی نمادین برجای مانده است. هنر تعاملی و هنر مشارکتی- تعاملی نیز به نوعی از هنرها گفته می‌شود که مخاطب هنری نقش مهمی در فرآیند هنری و تشکیل اثر هنری ایفاء می‌کند. هنر که مخاطب نقش اصلی را در شکل‌گیری اثر هنری داشته و ماهیت هنر وابسته به مخاطب است. به نظر می‌رسد آیین باران‌خواهی چمچه‌گلین هم به نوعی هنر مشارکتی- تعاملی محسوب می‌شود. از این‌رو هدف اصلی پژوهش شناسایی ویژگی‌های مهم هنر مشارکتی- تعاملی و شناسایی مشخصه‌های آن در آیین باران‌خواهی چمچه‌گلین است. سؤال پژوهش نیز عبارت است از: - ویژگی‌های و مشخصه‌های هنر مشارکتی- تعاملی چگونه در آیین باران‌خواهی چمچه‌گلین به کار رفته است؟ لازم به ذکر است در این پژوهش اطلاعات کتابخانه‌ای و اسنادی با رویکرد توصیفی- تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است و نتایج نشان می‌دهد ماهیت آیین باران‌خواهی چمچه‌گلین ویژگی‌های هنر مشارکتی- تعاملی را در خود دارد و این آیین توسط خود مخاطبان آن یعنی توسط زنان، دخترا و کودکان و با حضور طبل‌زن، دهل‌نواز و آوازخوانی کودکان و بزرگسالان روستایی انجام می‌شود.

هنر مشارکتی- تعاملی، چمچه‌گلین، آیین باران‌خواهی، آذربایجان.