تاثیر سبک های مدیریتی بر تغییر پذیری سازمانی با در نظر داشتن نقش تعدیل گری تفاوت های سنی

پژوهش حاضر با هدف شناسایی تاثیر سبک های مدیریتی بر تغییر پذیری سازمانی با در نظر داشتن نقش تعدیلگری تفاوت های سنی انجام گرفته است که از نظر هدف تحقیقی کاربردی و از منظر روش پژوهشی توصیفی است. جامعه آماری تحقیق، شامل مدیران و کارشناسان شرکت «بیمه ما» به تعداد 232 نفر بودند. از روش نمونه¬گیری تصادفی ساده و با استفاده از فرمول نمونه¬گیری جوامع محدود کوکران¬؛ 145 نفر به عنوان نمونه آماری‌ در نظر گرفته شد. برای گردآوری داده¬ها از پرسشنامه با 24 سوال بسته استفاده شد. روایی محتوایی توسط(شاخص CVR)، و روایی سازه نیز به کمک تحلیل عاملی تاییدی(CFA) و با نرم افزار smart PLS.3 بررسی و مورد تایید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 898/0 به دست آمد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدلسازی معادله ساختاری صورت گرفت. یافته های نشان می دهد که سبک مدیریتی گذشته گرا تاثیر معناداری بر میزان تغییر پذیری سازمانی ندارد؛ ولی سبک مدیریتی حال گرا، آینده گرا و آینده ساز تاثیر معناداری بر میزان تغییر پذیری سازمانی دارد. همچنین تفاوت های سنی میزان تاثیر گذاری سبک مدیریتی گذشته گرا، آینده گرا و آینده ساز بر تغییر پذیری سازمانی را تعدیل می کند ولی میزان تاثیر گذاری سبک مدیریتی حال گرا بر تغییر پذیری سازمانی را تعدیل نمی کند.

سبک های مدیریتی، تغییر پذیری سازمانی، تفاوت های سنی.