نابرابریهای منطقهای یا عدم تعادل در ساختار فضایی مناطق یکی از مسائل کشورهای در حال توسعه است. از این رو دستیابی به توسعه عادلانه از آرمانهای اساسی همه کشورها و از جمله ایران بوده و در اسناد فرادست بر ضرورت کاهش نابرابریهای منطقهای تاکید شده است. بنابراین هدف مقاله حاضر بررسی وضعیت و تحلیل نابرابریهای منطقهای بین استانهای ایران و تاکید بر جایگاه استان سیستان وبلوچستان در میان سایر استانها ست؛ در این راستا سنجش نابرابریهای منطقه ای مورد توجه قرار گرفته ا ست. با در نظرگیری رویکرد تو سعه پایدار، شاخصهای سنجش نابرابریهای منطقه ای در سه دسته سرمایه اقتصادی، سرمایه اجتماعی-فرهنگی و سرمایه زیست‌محیطی ا ستخراج شده اند. در مجموع بر ا ساس مدل مفهومی تحقیق، 72شاخص نشانگر سطح توسعه مناطق به منظور سنجش نابرابریهای منطقه ای انتخاب و وارد مدل تحلیل عاملی شده و تعدادی عامل استتخراج شده است. با استفاده از مدل تحلیل خوشه‌ای، استانهای کشور بر اساس میزان تو سعه‌یافتگی آنها در 5د سته سطح‌بندی شدند. نتایج حا صل از برر سیها نشان میدهد که به لحاظ سطح تو سعه، استان سیستان و بلوچستان در پایین ترین سطح ( سطح پنجم) قرار گرفته و علی رغم برخورداری از پتانسیل های بسیار، تفاوت فاحشی با سایر استان ها دارد.
کلید واژگان :نابرابریهای منطقهای، توسعه پایدار، تحلیل عاملی، تحلیل خوشه‌ای، استان سیستان‌وبلوچستان
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 6161704811933227
- سال انتشار : 1393
- نوع مقاله : مقاله کامل پذیرفته شده در کنفرانس ها
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : اولین کنگره ملی آمایش سرزمین در هزاره سوم با تاکید بر جنوب شرق ایران
- برگزار کنندگان : دانشگاه ازاد اسلامی استان سیستان و بلوچستان-زاهدان
- تاریخ ثبت : 1400/01/10 00:31:59
- ثبت کننده : سمیه حق روستا
- تعداد بازدید : 183
- تعداد فروش : 0