تأثیر آنتی اکسیدانی عصاره بذر گیاه زنیان و دارچین در پایداری اکسیداتیو روغن سویا

حذف لیپیدهای غذایی به دلایلی نظیر انرژی زایی بسیار بالا، ذخیره و رزرو انرژی، ارزش سیر کنندگی، تشکیل لایه محافظتی زیر پوستی و اطراف اندام های حیاتی، کاربرد ان در بدن به شکل عایق، تاثیر مصرف متعادل ان در تناسب اندام، اثرات طعم و مزه، بستر لازم برای جذب ویتامین ها و پیش ویتامین های خاص، تامین اسیدهای چرب ضروری بدن، تولید مشتقات ارزشمند حاصل از تجزیه روغن در بدن که گاه نقش هورمونی دارند، تولید پروستاگلاندین ها و هورمون های محلی از رژیم انسان امکان پذیر نمی باشد. بنابراین می بایست در جهت ایجاد تعادل در مصرف این مواد غذایی ارزشمند و پرکالری و نیز بهبود کیفیت آنها تلاش نمود. از این رو استفاده از انتی اکسیدان های طبیعی مانند پلی فنول ها و فلاونوئیدهای موجود در میوه ها و گیاهان خصوصا بذرها و مشتقات اندام های گیاهان دارویی در ارجحیت می باشد.این مواد از قدیم و به شکل بومی و به صورت خام و یا نیمه فراوری شده در محصولات غذایی اقوام استفاده می شده است.از گیاهان مهمی که از قدیم به عنوان یک ضد سم و ضد کپک و ضد عفونت در مواد غذایی کاربرد داشته گیاه زنیان است که بیشتر استفاده از بذر آن مطرح بوده است. دارچین نیز خواصی مشابه داشته و دارای خاصیت متوقف کننده رشد میکربی و فساد است، اما در مصرف آن محدودیت وجود دارد به همین دلیل شاید ترکیب مناسب آن با زنیان بتواند برای افزایش پایداری اکسیداتیو روغن های مایع مناسب باشد.

آنتی اکسیدان، زنیان ، دارچین ، پایداری اکسیداتیو، روغن سویا