بررسی رویکرد اصلاح رفتاری، آموزش های موثر و یادگیری کارکنان در سطح سازمان

مدیریت رفتار سازمانی که به عنوان اصلاح رفتار سازمانی یا Organisational Behaviour Modification نیز شناخته می شود، زمینه ای است که به کاربرد مفاهیم تقویتی برای افراد در محیط کاری می پردازد. این موضوع به احتمالات محیطی رفتار کارکنان، سوابق و پیامدها و تأثیر آن¬ها بر اثربخشی عملکرد مربوط می شود. به عبارت دیگر با بعد عملی یادگیری که مدیریت و تغییر رفتار انسان برای بهینه سازی عملکرد است، سر و کار دارد. تئوری های یادگیری مانند شرطی سازی عامل و تقویت ساختار و پایه¬ی اصلاح رفتار سازمانی را تشکیل می دهند. در این تحقیق، فرآیندهای مدیریت رفتاری را که در سازمان ها به دست می آید، مورد بحث قرار خواهیم داد. در فرآیند مدیریت رفتاری به روابط انسانی و منابع انسانی و همچنین رویکرد سیستمی اشاره خواهد شد. سپس در این پژوهش رویکرد علوم رفتاری و به دنبال آن تغییرات سازمانی و نقش مدیران را در نظر خواهد گرفت. سپس واحد نحوه اعمال اصلاح رفتار را در محیط سازمانی توضیح خواهد داد. پیش بردن مراحل مختلف در مدیریت رفتار نیز یکی از اهداف این مطالعه می باشد. در این مقاله بحث خواهد شد که چگونه با کمک تکنیک اصلاح رفتار می توان بهره وری، نظم و انضباط کارکنان را بهبود بخشید. بر این فرض استوار است که رفتار فردی یک تابع است یا توسط محیط او کنترل می شود و نیروهای درونی فرد تأثیر کمی بر رفتار عامل دارند. با این حال، شواهد تجربی نشان می دهد که رفتار عامل نیز تابعی از متغیرهای شناختی و عاطفی خاصی است که در فرد وجود دارد. به ادراک، باورها، نیازها و انتظارات مردم توجهی نمی کند.

مدیریت رفتار سازمانی، روانشناسی صنعتی ـ سازمانی، محیط کار، علوم رفتاری، کارکنان سازمان