مروری بر منابع، اثرات و مکانیسم¬های تخریب آلودگی هیدروکربن¬های نفتی خاک (Petroleum Hydrocarbons)

فرآورده های نفتی در واقع فرآورده های پالایش شده نفت خام از جمله بنزین، نفت سفید، نفتگاز و روغن هستند. این محصولات از جمله نفت خام همگی از ترکیباتی به نام هیدروکربن¬های نفتی (Petroleum Hydrocarbon) تشکیل شده¬اند. آن¬ها بسته به مقدار کربن در ساختار مولکولی خود طیف وسیعی از ویژگی ها را دارند. بسیاری از آن¬ها در صورت وجود در خاک می توانند مشکلاتی ایجاد کنند. آلودگی خاک ناشی از نشت هیدروکربن¬های نفتی (PHC) معمولاً در شهرها و تأسیسات صنعتی که از نفت خام استفاده می¬کنند، مشاهده می شود. انتشار آلاینده‌های هیدروکربن¬های نفتی در محیط‌زیست، چه به طور تصادفی از صنایع نفت و یا از فعالیت‌های انسانی، به منبع اصلی آلودگی خاک تبدیل شده است. انسان می تواند با استنشاق ریزگردها و ذرات معلق خاک آلوده، در معرض هیدروکربن های نفتی قرار گیرد. از طرف دیگر، انسان می تواند خاک آلوده را بخورد، که می تواند مسیر اصلی در کودکان باشد. چندین هیدروکربن نفتی مانند بنزن، تولوئن، اتیل بنزن و زایلن می توانند باعث سرطان شوند. ترکیبات آلوده به هیدروکربن¬های نفتی می توانند بر سلامت خاک تأثیر بگذارند. هیدروکربن¬های می توانند به میکروارگانیسم های خاک آسیب برسانند و تعداد و فعالیت آن¬ها را کاهش دهند. از آنجایی که بسیاری از هیدروکربن های نفتی دارای تحرک بالایی هستند، اگر در خاک باشند می توانند به راحتی به منابع آب منتقل شوند. میکروب های خاک به در دسترس قرار دادن مواد مغذی برای گیاهان کمک می کنند برخی از هیدروکربن‌های نفتی می‌توانند توسط گیاهان جذب شوند و برای دام‌های در حال چرا، حیات وحش و حشرات گیاه‌خوار خطر ایجاد کنند. در سطوح بالای آلودگی، بذرها نمی توانند جوانه بزنند. در برخی موارد، حتی گیاهان بالغ دیگر نمی توانند رشد کنند. برخی از فرآورده های نفتی می توانند بسیار غلیظ و چسبنده باشند. این نوع فرآورده‌های نفتی می‌توانند خاک را مسدود کنند به طوری که آب و هوا به سختی به ریشه‌های گیاه منتقل می‌شوند و در نتیجه علائمی شبیه به خشکسالی ایجاد می‌کنند.

هیدروکربن¬های نفتی، Petroleum Hydrocarbon، ترکیبات آلیفاتیک، ترکیبات آروماتیک، فراهمی زیستی، دسترسی زیستی