سطح‌بندی توسعه‌یافتگی استان‌های کشور ایران بر اساس شاخص‌های حمل‌ونقل

هدف اصلی این پژوهش، سطح‌بندی توسعه‌یافتگی استان‌های کشور بر اساس شاخص‌های حمل‌ونقل می‌باشد. پژوهش حاضر به لحاظ ماهیت توصیفی-تحلیلی و بر اساس هدف کاربردی می‌باشد. روش جمع‌آوری اطلاعات در این پژوهش به‌صورت اسنادی و میدانی می‌باشد. داده‌های پژوهش از سالنامه‌ی آماری مرکز آمار ایران و به سال 1400 استخراج‌شده است. در جهت بررسی وضعیت توسعه‌یافتگی استان‌های ایران بر اساس میزان برخورداری از شاخص‌های حمل‌ونقل، از 20 شاخص استفاده‌شده است. داده‌های گردآوری‌شده پژوهش به‌صورت کمی و با استفاده از مدل ویکور در نرم‌افزار EXCEL، مدل K-Mean-Cluster در نرم‌افزار SPSS و خوشه‌بندی در نرم‌افزار GIS تجزیه‌وتحلیل شده‌اند. نتایج این پژوهش نشانگر این است که بر اساس مدل ویکور و وضع موجود شاخص‌های حمل‌ونقل در استان‌های کشور، استان‌‌های تهران، خوزستان و کرمان به ترتیب در رتبه‌های اول تا سوم و استان‌های گهگیلویه‌و‌بویراحمد و ایلام نیز در رتبه‌های سی‌ام و سی‌‌ویکم قرار گرفته‌اند همچنین نتایج خوشه‌بندی نشانگر این است که استان تهران به عنوان قطب توسعه در خوشه برخوردار قرار گرفته است. حمل‌ونقل یکی از موضوعات بسیار مهم و حیاتی در زندگی اقتصادی و اجتماعی هر کشوری، ازجمله ایران است به‌طوری‌که یک سیستم حمل‌ونقل کارآمد و ارتقاء سیستم حمل‌ونقل منجر به پیشرفت‌هایی از سطح شهری تا مقیاس ملی و حتی بین‌المللی می‌شود و همچنین توسعه پایدار را به همراه دارد که شامل افزایش فعالیت‌های اقتصادی، کاهش ترافیک و آلودگی، ارتقاء دسترسی به خدمات و امکانات، ایجاد فرصت‌های شغلی و موارد دیگری می‌شود.

توسعه‌یافتگی، نابرابری منطقه‌ای، حمل‌و‌نقل، ایران.