بررسی وضعیت زیست‌پذیری در بافت‌های قدیم و تاریخی (نمونه موردی: شهر ارومیه)

هدف اصلی این پژوهش بررسی سطح زیست پذیری در بافت قدیم و تاریخی شهر ارومیه می‌باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – تحلیلی و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جهت جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانه ای و پیمایشی (استفاده از پرسشنامه) و بررسی منابع مرتبط با زیست پذیری و بافت های تاریخی و قدیمی استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار SPSS، EXCEL و تکنیک آماری (آزمون t تک نمونه ای) استفاده گردید. و همچنین با بهره گیری از نرم افزار GIS به تهیه موقعیت جغرافیایی محدوده مورد مطالعه پرداخته شد. حجم جامعه آماری بر طبق ساکنان محدوده مورد مطالعه 30 هزار نفر بوده که با استفاده از روش تصادفی و بر اساس فرمول کوکران حجم نمونه برابر 379 می باشد. ارزش گذاری متغیرها به استفاده از طیف Likert انجام شده است. روایی پرسش نامه توسط متخصصین و پایایی پرسشنامه توسط آزمون آلفای کرونباخ با مقدار 723/0 تأیید شد. نتایج پژوهش نشانگر این است که با توجه به آزمون تی تک نمونه‌ای، شاخص‌های حمل‌ونقل عمومی و خدمات زیربنایی وضعیت بهتری نسبت به سطح متوسط، شاخص‌های آلودگی و بهداشت محیطی و فضای سبز در وضعیت نامناسب و شاخص آلودگی و بهداشت محیطی در سطح متوسطی قرار دارد. وضعیت کلی زیست‌پذیری نیز با میانگین 95/2 در سطح نزدیک به متوسط قرار دارد. با توجه به آزمون اسپیرمن، میان شاخص‌های حمل‌ونقل عمومی، خدمات زیربنایی، چشم‌انداز، آلودگی و بهداشت محیطی، فضای سبز و زیست‌پذیری رابطه‌ای مستقیم و متوسط وجود دارد به‌طوری‌که با افزایش سطح هر یک از این شاخص‌ها میزان زیست‌پذیری نیز در این محدوده ارتقاء می‌یابد.

زیست‌پذیری، توسعه‌پایدار، بافت قدیم و تاریخی، ارومیه.