مروری بر راه¬های پیشگیری و جلوگیری از تقلب در صنایع غذایی

تقلب غذایی یک تهدید همیشگی است که نهادهای نظارتی، سازمان‌های غیردولتی و مصرف‌کنندگان باید از آن آگاه باشند، در صورت امکان از آن جلوگیری کنند و با تدوین استراتژی‌های کاهش برای شناسایی و کاهش پیامدهای منفی آن، به آن بپردازند. روش‌های تقلب و خود تقلب‌کننده‌ها بر اساس فشارهای بازار، مانند در دسترس بودن منابع و قیمت‌ها، و همچنین بر اساس تکامل روش‌های تشخیص، تکامل یافته‌اند. پیشگیری از تقلب غذایی و کاهش ریسک، به حوزه‌ای به سرعت در حال تحول است. اگرچه تقلب انگیزه اقتصادی دارد، اما می‌تواند پیامدهای عمده‌ای برای سلامت عمومی نیز داشته باشد، به عنوان مثال، زمانی که مواد غیرمجاز یا آلرژن‌های غذایی بدون برچسب وارد عرضه مواد غذایی می‌شوند. این مقاله با هدف بررسی رویکردهای کلی به تجزیه و تحلیل خطر و ارزیابی آسیب‌پذیری تقلب غذایی، همراه با بحث مختصری در مورد نقش استراتژی‌های تشخیص تحلیلی در یک برنامه پیشگیری از تقلب غذایی، ارائه شده است. تشخیص کلاهبرداری غذایی واکنشی بر استراتژی‌های پیشگیری غالب است، به ویژه در مواردی که منابع مالی، دانش و زمان کمیاب هستند. ابزارهای نسل اول برای ارزیابی آسیب‌پذیری کلاهبرداری غذایی، تحلیل ریسک و توسعه استراتژی‌های پیشگیری از کلاهبرداری غذایی توسعه یافته‌اند. مواردی که اثرات حاد بر سلامت ندارند، که شامل اکثر حوادث می‌شوند، منجر به پوشش رسانه‌ای کمتر و در نتیجه، کاهش آگاهی مصرف‌کننده می‌شوند. با این حال، همه اشکال تقلب غذایی اثرات مخربی بر صداقت برند، اعتماد مصرف‌کننده، درآمد کسب و کار و بازارها دارند.

اصالت مواد غذایی، تقلب مواد غذایی، روش¬های تقلب صنایع غذایی، ایمنی غذا