نقش محافظتی ژل‌رویال در بافت بیضه موش سوری بالغ تحت درمان با فنیل هیدرازین

مقدمه: کمخونی یکی از عوارض بسیار شایع حاصل از بیماری های خونی و یا انگلی می باشد که جوامع انسانی و حیوانی را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا این مطالعه با هدف تعدیل اثرات جانبی این عارضه بر روی دستگاه تناسلی انجام گرفت. هدف: در این مطالعه هدف بررسی تغییرات بافتی در حیواناتی می باشد که دچار هیپوکسی ناشی از آنمی همولایتیک به دنبال تزریق فنیل هیدرازین شده اند. مواد و روش کار: تعداد 24 قطعه موش سوری بالغ در 4 گروه (با وزن 25-20 گرم با سن 6 تا 8 هفتگی) تقسیم شد که گروه اول کنترل و سرم فیزیولوژی روزانه به صورت داخل صفاقی تزریق گردید، گروه دوم فنیل هیدرازین با دز gr100mg/8 بار اول و gr100mg/6 در دفعات بعد به فاصله 48 ساعت به صورت داخل صفاقی تزریق شد، و گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین، ژل رویال را با دز mg/kg100 به صورت گاواژ روزانه دریافت کردند، و نیز گروه چهارم فقط ژل رویال را از طریق گاواژ دریافت نمود. نتایج: این مطالعه نشان داد که آنمی همولیتیک حاصل از تجویز فنیل هیدرازین باعث ایحاد حالت ادماتوز در بافت بینابینی بیضه شده و نیز باعث گسیختگی در بین سلولهای اسپرماتوژنز گردید، که در مجموع تعداد لوله های منی ساز که فاقد اسپرماتوزوئید بودند افزایش نشان داد. تجویز ژل رویال با دز mg/kg100 باعث شده که پیوستگی سری سلولهای اسپرماتوزنز حفظ گردیده و حالت ادماتوز در بافت بینابینی نسبتاً کاهش یافت همچنین تجویز ژل رویال به تنهایی همانند تجویز ویتامین C اثرات منفی بر روی بافت بیضه نشان نداد، ولی به نظر می رسد که در هر دو مورد لوله های منی ساز از هم فاصله بیشتری گرفته اند. بحث: این نتایج نشان دهنده نقش محافظتی ژل رویال برساختار بافتی بیضه در استرش اکسیداتیو ناشی از آنمی ایجاد شده با فنیل هیدرازین بود.

کم خونی همولیتیک ،کم بود اکسیژن ، ژل رویال ،فنیل هیدرازین