مطالعه بافت شناسی اثر محافظتی اتیل پیروات بر روی بافت بیضه موش سوری تحت درمان با فنیل هیدرازین

مقدمه: کم خونی یکی از عوارض بسیار شایع حاصل از بیماری های خونی و یا انگلی می باشد که جوامع انسانی و حیوانی را تحت تاثیر قرار می دهد. لذا این مطالعه با هدف تعدیل اثراد جانبی این عارضه بر روی دستگاه تناسلی انجام گرفت. هدف:در این مطالعه هدف بررسی تغییراد بافتی در حیواناتی می باشد که دچار هیزوکسی ناشی از آنمی همولایتیک به دنبال تزریق فنیل هیدرازین شده اند. مواد و روش کار: تعداد 22 قطعه موش سوری بالغ در 2 گروه )با وزن 22 22 گرم با سن 6 تا 8 هفتگی( تقسیم شد که گروه اول - کنترل سرم فیزیولوژی روزانه به صورد داخل صفاقی تزریق گردید گروه دوم فنیل هیدرازین با دز gr 122 mg/ 8 بار اول و gr 122 mg/ 6 در دفعاد بعد به فاصله 28 ساعت به صورد داخل صفاقی تزریق شد و گروه سوم به همراه فنیل هیدرازین اتیل- پیرواد را با دوز mg/kg 22 به صورد داخل صفاقی روزانه دریافت کردند و نیز گروه چهارم فقط اتیل پیرواد را از طریق داخل صفاقی دریافت نمود. نتایج: این مطالعه نشان داد که آنمی همولیتیک حاصل از تجویز فنیل هیدرازین باعث ایجاد حالت ادماتوز در بافت بینابینی بیضه شده و نیز باعث گسیختگی در بین سلولهای اسزرماتوژنزگردید که در مجموع تعداد لوله های منی ساز که فاقد اسزرماتوزوئید بودند افزایش نشان داد. تجویز اتیل پیرواد با دوز mg/kg 22 باعث شده که پیوستگی سری سلولهای اسزرماتوزنز حفظ گردیده و حالت ادماتوز در بافت بینابینی نسبتاً کاهش یابد همچنین تجویز اتیل پیرواد به تنهایی همانند تجویز ویتامین E اثراد منفی بر روی بافت بیضه نشان نداد ولی به نظر می رسد که در هر دو مورد لوله های منی ساز از هم فاصله بیشتری گرفته اند. بحث:این نتایج نشان دهنده نقش محافظتی اتیل پیرواد برساختار بافتی بیضه در استرس اکسیداتیو ناشی از آنمی ایجاد شده با فنیل هیدرازین بود.

کم خونی همولیتیک کمبوداکسیژن اتیل پیرواد فنیل هیدرازین