چکیده :

احساس نیاز به درمان از اساسی ترین و ابتدایی ترین تمایلات بشر بوده و الهه درمان( اسکوالیا) از مهمترین الهه های مقدس انسان اولیه بوده است ( رب النوع یا اله طب که نماد آن یک مار می باشد در تابلو برخی داروخانه ها نیز دیده می شود) معلوم نیست دقیقا گیاهان از چه زمانی به عنوان دارو مورد استفاده قرار کرفته اند . مسلما اطلاعات مربوط به اثرات و خواص دارویی گیاهان از زمانهای دور بتدریج بدست آمده و سینه به سینه منتقل گشته, با آداب و سنتهای قومی نیز در آمیخته, سرانجام با زحمت زیاد و از طریق تجربه های مدید, اثرات و خواص آنها در اختیار نسل های معاصر قرار گرفته است. طبق برخی شواهد و سنگ نوشته ها به نظر می رسد که مصریان و چینیان باستان در زمره اولین جمعیت های بشری بوده اند که بیش از سه هزار سال قبل از میلاد مسیح از گیاهان بعنوان دارو استفاده کرده اند و حتی برخی از گیاهان را برای مصرف بیشتر در درمان دردها کشت داده اند . گیاهان دارویی به طور کلی در بر گیرنده همه انواع گیاهان اعم از دارویی , ادویه ای , معطر و... می باشد و گیاهان دارویی که به صورت خشک , خام مصرف می کردند به کالای عطاری معروف هستند. اثر مهاری عصاره آبی گیاهان آروماتیک بر روی قارچ آسپرژیلوس فلاووس مورد بررسی قرار گرفت که نتایج نشان داد عصاره آبی گیاه اکالیپتوس در غلظت های مختلف اثر مهاری بیشتری نسبت به عصاره گیاه بورافت بر روی قارچ مورد آزمایش داشت. عصاره آبی گیاه اکالیپتوس در غلظت 8\1 و عصاره گیاه بورافت در غلظت 2\1 اثر مهاری ممانعت از رشد قارچی نسبت به رقت و غلظت های دیگر از خود نشان دادند. لازم به ذکر است که عصاره اکالیپتوس با غلظت 2\1 به طور کامل از رشد آسپرژیلوس فلاووس ممانعت نمود . این بررسی نشان داد ک هر دو گیاه بر روی قارچ مورد آزمایش موثر می باشند. اما اثر اکالیپتوس بیشتر بوده که از این رو در طب سنتی نیز مورد استفاده قرار می گرفته است.

کلید واژگان :

آسپرژیلوس فلاووس , بورافت , اکالیپتوس , عصاره آبی



ارزش ریالی : 100000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک