پیش بینی مثبت گرایی از روی سبک های حل مسئله و هوش فرهنگی در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشت گرگان

مقدمه: همواره با توجه به آنکه انسان ها بسیار اجتماعی می باشند، بنابراین می توان آن را یک نیاز نیز در نظر گرفت، که می تواند بسیاری از پیش فرض های رفتاری و نگرش افراد را متاثیر در این روابط سازد. با عنایت به مطلب فوق هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی مثبت گرایی از روی سبک های حل مسئله و هوش فرهنگی در زنان متاهل مراجعه کننده به مراکز بهداشت گرگان است. روش کار: روش انجام اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگی/ رگرسیون است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی زنان مراجعه کننده در شهر گرگان تشکیل دادند و با توجه به طرح پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند 200 نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از پرسشنامه مثبت اندیشی ایرانیان، پرسشنامه سبک های حل مسئله کسیدی و لانگ (1996) و پرسشنامه هوش فرهنگی آنگ و همکاران (2004) استفاده شد. نتایج: نتایج نشان داد که در مجموع سبک های حل مسئله و هوش فرهنگی توان پیش بینی مثبت گرایی را دارا بود. به طور جزیی مولفه ی سبک خلاقانه (60/0)، خرده مقیاس درماندگی در حل مسئله (75/0)، سبک گرایش (81/0)، هوش راهبردی یا فراشناخت (83/0)، اعتماد در حل مسئله (85/0) و در گام نهایی هوش رفتاری این توان پیش بینی را به طور کلی به (859/0) افزایش داد. نتیجه گیری: به طور کلی مثبت گرایی بسیار تحت تاثیر مولفه های شناختی و اجتماعی می باشد و تلوحیات کاربردی بسیاری در حیطه های درمانی و آموزشی می تواند داشته باشد

مثبت گرایی، سبک های حل مسئله، هوش فرهنگی، زنان