بررسی تاثیر زنجبیل بر تهوع بیماران تحت شیمی درمانی: مرور سیستماتیک

مقدمه: شیمی درمانی یکی از درمانهای شایع سرطان است که شایعترین عارضه آن تهوع و استفراغ است. 30% بیماران از فاز پیش بینی شده تهوع و اکثریت بیماران از فاز حاد تهوع رنج میبرند. زنجبیل دارای ترکیبات ساختاری آن مواد مختلفی نظیر کربوهیدراتها، اسیدهای چرب آلی، اسیدآمینه و ترکیبات غیرفرار مانند جینجرول و شوکااول میباشد که بعنوان یک ماده گیاهی در طب سنتی بعضی کشورها جهت مداوای تهوع و استفراغ و تعدیل بیماری صبحگاهی به کار میرود. لذا مطالعه حاضر با هدف مروری بر تاثیر زنجبیل بر تهوع بیماران تحت شیمی درمانی صورت گرفته است. روش جستجو: این پژوهش یک مطالعه مروری سیستماتیک است که ازطریق جستجو در پایگاه های Magiran، SID، Google scholar، Pubmed، Amedeo با کلیدواژه زنجبیل، شیمی درمانی، تهوع،Ginger،Chemotherapy طی سالهای 2000 تا 2016 صورت گرفت و تعداد37مطالعه یافت شد که از 23عدد آنها که اثر زنجبیل بر تهوع انجام شده بود استفاده شد و سایرمطالعات که بر روی اثرات دیگر زنجبیل انجام شده بودند خارج شد. یافته ها: نتایج بیشتر مطالعات نشان می دهد مصرف زنجبیل ایمن و بدون عارضه جانبی بوده است. در مطالعات مختلف مقایسه بین دارونما و زنجیل مشاهده شد که تعداد استفراغ حاد بطور معناداری در رابطه با مصرف زنجبیل نسبت به دارونما کاهش یافته است.درمطالعات بسیاری مشاهده شد اختلاف معناداری از نظرکنترل کامل استفراغ بین زنجبیل ومتوکلوپرامید در فازحاد وجود ندارد.واثر زنجبیل را برابر با متوکلوپرامید دانسته اند. بااین وجود درمطالعه دیگری مشاهده شد زنجبیل بر تهوع در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل تاثیری ندارد. این درحالیست که در سایرمطالعات مصرف روزانه1گرم زنجبیل بر تهوع و استفراغ بیماران موثر بوده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعات مختلف اثر زنجبیل و داروی متوکلوپرامید برابر بوده است این درحالیست که داروهای شیمیایی عارضه جانبی دارند ولیکن با مصرف زنجبیل هیچگونه عارضه جانبی مشاهده نشده است پس مقرون به صرفه تر و از نظرسلامتی بهتراست لذا توصیه میشود تصمیماتی مبنی برجایگزینی قرصهای زنجبیل بااین دارو اتخاذ گردد.

زنجبیل، تهوع،استفراغ،شیمی درمانی.