بررسي ميزان توسعه کارآفريني روستايي با رويکرد نقش سرمايه اجتماعي در تعاوني¬هاي توليدي

سرمايه اجتماعي در سال¬هاي اخير به¬ عنوان مجموعه¬اي از ارزش¬هاي غيررسمي، ضرورتي اجتناب¬ناپذير به منظور دستيابي به اهداف و ارتقا سطح همکاري¬ها در بخش کارآفريني روستايي محسوب مي¬گردد. لذا پژوهش حاضر با هدف بررسي ميزان توسعه کارآفريني روستايي با رويکرد نقش سرمايه اجتماعي در تعاوني¬هاي توليدي، بر روي اعضا تعاوني¬هاي توليدي گلخانه¬اي شهرستان کرمانشاه انجام گرديد. 110 نفر از اعضا عادي، هيأت مديره و مديرعامل به روش نمونه¬گيري تصادفي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. داده¬هاي آماري با روش¬هاي آمار توصيفي و استنباطي شامل جدول فراواني، درصد، ميانگين، انحراف معيار، آزمون دو جمله¬اي و آزمون فريدمن مورد تجزيه و تحليل قرارگرفتند. نتايج پژوهش گوياي تأثير انگيزه فردي به ميزان 96%؛ ايجاد روحيه همکاري بين اعضا به ميزان 95%؛ مشارکت فعال اعضا به ميزان 6/94%؛ وجود حسن نيت بين اعضا تعاوني به ميزان 8/93%؛ تمايل نسبت به ارتقا دانش¬کاري به ميزان 4/92%؛ ارتباط با تعاوني¬هاي ديگر به ميزان 6/91%؛ استفاده از تجربيات تعاوني¬هاي ديگر به ميزان 91%؛ در اختيار گذاشتن تجارب مفيد خود با تعاوني¬هاي ديگر به ميزان 4/90%؛ آگاهي نسبت به بازارهاي جهاني به ميزان 8/89%؛ توجه به نظرات جامعه و تعامل با جامعه به ميزان 2/86%؛ وجود اعتماد متقابل بين اعضا تعاوني به ميزان 86% و وجود تصوير مشترک از آينده در بين اعضا به ميزان 8/85% بر پيشبرد اهداف تعاوني¬هاست. لذا توصيه مي¬شود عوامل مؤثر بر سرمايه اجتماعي در راستاي توسعه¬ي واحدهاي کارآفريني روستايي مورد توجه ويژه قرار گيرد.

کارآفريني روستايي، سرمايه اجتماعي، تعاوني¬هاي توليدي