استفاده از تمرینات کششی ایستا و پویا براي انعطاف پذیري، چابکی و عملکرد بی هوازي بازیگنان حرفه اي فوتبال

موضوع: با افزایش دانش ورزشی، تأثیر و کاربرد تمرینات ورزشی در حال تغییر است. هدف: در این مطالعه، اثرات تمرینهاي کششی ایستا و پویا بر انعطافپذیري، چابکی، شاخص خستگی و عملکرد بی هوازي بازیکنان حرفهاي فوتبال مورد بررسی قرار گرفته است. روش تحقیق: طی پائیز سال 1395مجموعا 22فوتبالیست هاي حرفه اي )میانگین سن 24/8 ± 4/3سال، قد 1/78 ± 0/05متر، وزن بدن 78/4 ± 4/2 کیلوگرم و تجربۀ فوتبالی 10/2 ± 1/2ساله(، سه جلسه تمرین مختلف گرم کردن را طی 24ساعت انجام دادند. طی جلسات اول،دوم و سوم گرم کردن به ترتیب "دویدن هوازي"، " دویدن هوازي به همراه کشش ایستا " و " دویدن هوازي همراه با کشش پویا " انجام شد. در پایان هر جلسه، آزمون هاي انعطاف پذیري ایستادن و خم شدن، چابکی ایلینویز و آزمون دوي سرعت بی هوازي ورزشکاران مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته ها: تحلیل واریانس نشان داد که " دویدن هوازي به همراه کشش ایستا" باعث افزایش چابکی ) (p < 0/05و کاهش میانگین توان نسبی و حداکثر توان نسبی شد ) .(p < 0/05اما، اثر کشش ایستا بر حداقل توان معنی دار نبود ) .(p ˃ 0/05نمره شاخص خستگی بعد از انجام " دوي هوازي با کشش پویا" بیشتر از "دوي هوازي با کشش ایستا" بود. دوي هوازي با کشش ایستا یا پویا انعطافپذیري بیشتري نسبت به دوي هوازي به تنهایی نشان داده است. نتیجه گیري: این مطالعه نشان داد که بازیکنان فوتبال می توانند با حذف تمرینات کششی ایستا از روال روتین گرم کردن قبل از تمرین و یا رقابتها مانع از کاهش عملکرد بی هوازي شوند. از سوي دیگر، با افزودن تمرینهاي کششی ایستا و یا پویا به دوي هوازي می توان شاهد افزایش انعطافپذیري بود.

چابکی، عملکرد بی هوازي، کشش پویا، انعطاف پذیري فوتبال، کشش ایستا