ارزیابی تنوع ژنتیکی سیچلید ایرانی Iranocichla hormuzensis با استفاده از نشانگر ریزماهواره

تنها عضو خانواده سیچلیده در ایران، پراکنش نسبتا" وسیعی در حوضه هرمز (Iranocichla hormuzensis) سیچلید ایرانی در رودخانههاي مهران و چشمه خورگو دارد. تنوع ژنتیکی ذخایر سیچلید ایرانی در دو رودخانه مهران و چشمه خورگو (هر کدام با استفاده از چهار PCR به روش استات آمونیوم استخراج و واکنش DNA . 30 قطعه) با استفاده از روش ریزماهواره بررسی شد روي ژل اکریلامید 12 % الکتروفورز و به روش نیترات نقره رنگآمیزي شد و PCR جفت آغازگر ریزماهواره انجام شد. محصولات آنالیز شد. تمامی جایگاههاي بررسی شده پلی مورف بودند. میانگین تعداد GeneAlex نتایج حاصل از آنها با استفاده از نرم افزار 6 5 بود. میانگین هتروزیگوسیتی مشاهده شده و مورد انتظار / آلل مشاهده شده در جمعیت چشمه خورگو 5 و در جمعیت مهران 75 0 بود. نتایج انحراف از تعادل هاردي-وینبرگ در اکثر / 0 و 68 / 0 و در جمعیت مهران 60 / 0 و 71 / در جمعیت چشمه خورگو 78 جایگاهها، تمایز ژنتیکی پایین بین جمعیتها ( 3%) و تنوع ژنتیکی بالاي درون جمعیتها ( 97 %) و وجود جریان ژنی قابل توجه 10 ) را نشان داد. آنالیزها علی رغم ارزیابی تنوع ژنتیکی مطلوب درون هر جمعیت قادر به تفکیک مناسب / بین دو ایستگاه ( 76 جمعیتها از یکدیگر نبود. با توجه به فاصله ژنتیکی اندك به دست آمده، شاید بتوان عنوان کرد که این دو جمعیت منشأ یکسانی داشته اما در دو منطقه مجزا زیست می کنند.

تنوع ژنتیکی، ریزماهواره، هرمزگان. ، Iranocichla hormuzensis ، سیچلید ایرانی