جایگاه ونقش شوراهای اسلامی

چکیده تشکیل شوراها در ایران به عنوان گسترده ترین نهاد مدنی از مهمترین اقدامات قانون گذاری در سال های اخیر بوده که منجر به تحولات ارزشمندی در نحوه ی حضور و مشارکت مردم در عرصه تصمیم گیری های سیاسی و اجتماعی شده است،اگرچه تشکیل آن باید بعد از انقلاب انجام می گرفت ولی به دلیل جنگ تحمیلی به تعویق افتاد و در نهایت در سال 78 بستر کار فراهم شد ولی اختیاراتی را که باید از روز اول به شوراها می دادند،داده نشد و شوراها در حد شهرداری محدود شدند و به نوعی شوراها سپر بلای مردم و دولت گردیدند.بسیاری از صاحب نظران اعتقاد دارند که دستاوردهای شورا با توجه به حضور آنها و انتظارات مردم،قابل توجه نبوده است.عدم آشنایی تعدادی از اعضای شوراها با امور اجرایی و مدیریتی و عدم آموزش های لازم،اختلافات قومی و طایفه ای و سیاسی و عدم شناخت مردم از اختیارات شوراها،از مشکلات اساسی شوراهاست.سئوال اینجاست آیا شوراها در این قالب بزرگ و جامه ی گشادی که برای آنها دوخته شده و مملو از تعهد و تکلیف در عرصه های اجتماعی و فرهنگی است بدون اینکه مایه ی دستور و امری در قواعد باشد،می تواند پاسخگوی انتظارات بحق شهروندان باشند؟شوراها باید در عرصه عمل و با تکیه بر داشته های خود،اعتماد دولت و مجلس را برای واگذاری اختیارات مطابق با شأن،جلب کنند و برای دستیابی به این مهم،شوراها باید با یک برنامه ریزی علمی و با بررسی تجارت گدشته،چالش ها و مشکلات ساختاری خود را شناسایی و ساز و کارهای لازم را برای رفع آنها مهیا نمایند و دیگر اینکه آشنایی شوراها با علم مدیریت و فنون اجرایی و آموزش های لازم می توانند در موفقیت این نهاد سهم بسزایی داشته باشد.

جایگاه ، نقش ، شوراها ، قانونگذاری ، مشارکت