اﻧﺪازه ﮔﻴﺮي آﭘﻮﭘﺘﻮز ﺳﻠﻮل ﻫﺎي ﺗﻚ ﻫﺴﺘﻪاي ﺧﻮن ﻣﺤﻴﻄﻲ، ﺳﻄﺢ ﺳﺮﻣﻲ ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻧﻜﺮوز دﻫﻨﺪه ﺗﻮﻣﻮرآﻟﻔﺎ و ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﻧﻮع ﻳﻚ آن در ﺑﻴﻤﺎران اﻳﺮاﻧﻲ ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﭙﺘﻲ ﺳﻤﻲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ آن ﺑﺎ اﻓﺮاد سالم

زﻣﻴﻨﻪ و ﻫﺪف: ﮔﺰارﺷﺎت ﻣﺘﻌﺪدي ﻣﺒﻨﻲ ﺑﺮ اﻫﻤﻴﺖ ﻧﻘﺶ آﭘﻮ ﭘﺘﻮز در ﺳﻨﺪروم ﺳﭙﺘﻲ ﺳﻤﻲ وﺟﻮد دارد .ﻫﺪف از ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﻲ ﻣﻴﺰان آﭘﻮﭘﺘﻮز در PBMC ، ﺳﻄﺢ TNF و ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﻧﻮع ﻳﻚ آن در اﻓﺮاد ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﭙﺘﻲ ﺳﻤﻲ و ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ آن ﺑﺎ اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﻢ ﻣﻲ ﺑﺎﺷﺪ . روش ﺑﺮرﺳﻲ: اﻳﻦ ﺗﺤﻘﻴﻖ ﺑﺮ روي 22 ﻓﺮد ﺑﻴﻤﺎر ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﭙﺘﻲ ﺳﻤﻲ اﻧﺠﺎم ﮔﺮﻓﺖ . ﭘﺲ از اﺧﺬ 6 ﺳﻲ ﺳﻲ ﺧﻮن در ﺷﺮاﻳﻂ اﺳﺘﺮﻳﻞ، ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻛﻴﺖ اﻟاﻴﺰا ﻣﻴﺰان TNF و TNFRI ﺳﺮم ﺑﻴﻤﺎران ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ . ﺑﻼﻓﺎﺻﻠﻪ ﭘﺲ از ﺟﺪاﺳﺎزي PBMC ، ﻣﻴﺰان آﭘﻮﭘﺘﻮز اﻳﻦ ﺳﻠﻮل ﻫﺎ ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ(آﭘﻮﭘﺘﻮز در زﻣﺎن ﺻﻔﺮ) ؛ در اداﻣﻪ ﺑﺎ ﻛﺸﺖ اﻳﻦ ﺳﻠﻮل ﻫﺎ ﻣﻴﺰان آﭘﻮﭘﺘﻮز ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدي و ﺗﺎﺛﻴﺮ TNF ﻧﻮﺗﺮﻛﻴﺐ ﺑﺮ ﻣﻴﺰان آﭘﻮﭘﺘﻮز ﻧﻴﺰ ﺑﺮرﺳﻲ ﮔﺮدﻳﺪ. ﻳﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ: ﻣﻴﺰان آﭘﻮﭘﺘﻮز در زﻣﺎن ﺻﻔﺮ و ﻣﻴﺰان آﭘﻮﭘﺘﻮز ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدي PBMC ﺑﻴﻤﺎران در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻧﺮﻣﺎل اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲ داري داﺷﺘﻪ و ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﺳﻠﻮل ﻫﺎي اﻳﻤﻨﻲ در ﺷﺮاﻳﻂ in vivo ﺑﺮاي ﻣﺮگ ﺳﻠﻮﻟﻲ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ رﻳﺰي ﺷﺪه اﻧﺪ. ﻣﻴﺰا ن آﭘﻮﭘﺘﻮز PBMC ﺑﻴﻤﺎران، ﺗﺤﺖ ﺗﺎﺛﻴﺮ TNF ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﭘﻮﭘﺘﻮز ﺧﻮد ﺑﻪ ﺧﻮدي آﻧﻬﺎ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﻌﻨﻲ داري ﻧﺪاﺷﺖ. ﺑﺤﺚ و ﻧﺘﻴﺠﻪ ﮔﻴﺮي: ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻳﻦ اﺳﺖ ﻛﻪ ﻣﺴﻴﺮﻫﺎي ﻣﺮگ دﻳﮕﺮي ﻏﻴﺮ از ﭘﺬﻳﺮﻧﺪه ﻫﺎي ﻣﺮگ، در اﻣﺮ آﭘﻮﭘﺘﻮز دﺧﻴﻠﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﻴﻦ ﻣﻴﺰان ﺳﺮﻣﻲ ﻫﺮ دو ﭘﺮوﺗﺌﻴﻦ TNF و TNFRI در اﻳﻦ ﺑﻴﻤﺎران ﺑﻄﻮر ﻣﻌﻨﻲداري در ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﺑﺎ اﻓﺮاد ﻧﺮﻣﺎل اﻓﺰاﻳﺶ ﻳﺎﻓﺘﻪ و اﻳﻦ اﻓﺰاﻳﺶ ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ r=0.908 ﺑﺎ ﻳﻜﺪﻳﮕﺮ اﺳﺖ و ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﻧﻘﺶ ﭘﺮوﺗﻜﺘﻴﻮ TNFRI در ﻣﺮاﺣﻞ اﺑﺘﺪاﻳﻲ ﺑﻴﻤﺎري اﺳﺖ .

آﭘﻮﭘﺘﻮز، ﺳﭙﺘﻲ ﺳﻤﻲ، ﻓﺎﻛﺘﻮر ﻧﻜﺮوزدﻫﻨﺪه ﺗﻮﻣﻮر آﻟﻔﺎ، ﮔﻴﺮﻧﺪه ﻣﺤﻠﻮل ﻧﻮع ﻳﻚ ﻓﺎ ﻛﺘﻮر ﻧﻜﺮوزدﻫﻨﺪه ﺗﻮﻣﻮر آﻟﻔﺎ، ﺳﻠﻮل ﻫﺴﺘﻪ ﻫﺎي ﺗﻚ اي ﺧﻮن ﻣﺤﻴﻄﻲ، ﻣﺮگ ﺳﻠﻮﻟﻲ