کتاب « سکانس کلمات» اثر زنده یاد سیدحسن حسینی است که پس از مرگ وی به چاپ رسیده است. کتاب شامل خاطرات، واگویه ها، مقالات و برخی اندیشه های اوست. متنوع است و خوش خوانش. بر اساس این کتاب، حسینی به بیدل و آثار عربی خصوصا شعرای معاصر عرب علاقه بسیار داشته است.
نکته ای که در کتاب آمده و محل سوال و تردید است، این است که حسینی معتقد است" حافظ با زبان های رایج دوران خود همچون زبان سوئدی آشنا بوده است و از این آشنایی در شعر خود استفاده می کرده است". ای کاش مرحوم حسینی زنده بود تا شرح می داد که چگونه به این نتیجه رسیده است. به گمان من چنین داشته هایی را برای بزرگان ادب اثبات کردن، قدر و ارزشی به میراث آن ها اضافه نمی کند که هیچ بلکه، از ارج و اندازه پژوهشگری نویسنده نیز می کاهد.
ساسان زندمقدم ارسال شده در 1394/04/17 16:19:52
سلام، سوای از درست و نادرست بودن حرف مرحوم حسینی، جامع الاطراف نشان دادن حافظ مرام تمامی برزگان ادبی معاصراست. مثلا شفیعی می گوید که کلمه "یوسف" در زبان عبری به معنای "روز افزون" است و حافظ کاملا دانسته این دو کلمه را کنار هم گذاشته است: من از آن حسن روز افزون که یوسف داشت دانستم... . حالا هرکسی در حد خودش و البته گاه بی ملاحظه و گاه با ملاحظه این کار را انجام می دهد. باید دید کلا حافظ تا چه حد جامع الاطراف است و این کار کار سختی است حد اقل یکی می خواهد مثل خود حافظ!!!