ارایه مدلی برای توسعه وفاداری به برند تیم های لیگ برتر فوتبال ایران با استفاده از روش مدل بندی معادلات ساختاری

هدف کلی تحقیق حاضر، ارایه مدلی بر مبنای ادبیات تحقبقی در راستای توسعه وفاداریِ هواداران به برند تیم های لیگ برتر فوتبال ایران بوده است. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع تحقیقات توصیفی-پیمایشی است که به صورت میدانی انجام گرفته است. جامعه آماری این تحقیق را هواداران تیم های پرطرفدار لیگ برتر ایران(تراکتور سازی، استقلال، سپاهان، پرسپولیس و شاهین بوشهر ) در یازدهمین دوره لیگ برتر سال 90-91 تشکیل داده اند. با توجه به عدم دسترسی به آمار دقیق و قابل اطمینانی از تعداد هواداران تیم های مورد نظر، تعداد نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران ، 382 نفر ارزیابی گردید، که در نهایت تعداد 420 پرسشنامه در بین هوادارانی که به صورت هدفمند در دسترس انتخاب شده بودند، توزیع گردید و تعداد 409 پرسشنامه قابل بررسی و تحلیل ارزیابی گردیدند. ابزار گرداوری این تحقیق با اقتباس از پرسشنامه های وفاداریِ نگرشی گلادن و فانک (2001)، وفاداریِ رفتاری فینک و همکاران (2003)، جذابیت هویتِ آهرن و همکاران (2005)، همذات پنداریِ تیم-هوادار میل و آشفورث (2003 )، و پرسشنامه هویت تیمیِ کو (2009) تدوین گردید. به طور کلی این پرسشنامه شامل5 بخش و ویژه گی های جمعیت شناختی بوده که در مجموع شامل 34 سوال بوده است. روایی صوری بر اساس نظرات 15 نفر از محققین حوزه مدیریت و بازاریابی ورزشی انجام و بر اساس آزمون کندال روایی محتوایی پرسشنامه نیز 79/0 محاسبه گردید. مقدار پایایی نیز بر اساس آلفای کرونباخ براي کل پرسشنامه 86/0 به دست آمده است. جهت تحلیل داده ها از نرم افزارهای 18SPSS و PLS استفاده گردید. نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که ابعاد هویت تیمی فاقد تاثیر معناداری بر جذابیت هویت بوده اند، جذابیت هویت دارای تاثیر مثبت و معناداری بر همذات پنداری هوادار-تیم(695/0 (β =، همذات پنداری هوادار-تیم دارای تاثیر مثبت و معناداری بر وفاداری نگرشی (655/0(β = و وفاداری نگرشی نیز دارای تاثیر مثبت و معناداری بر وفاداری رفتاری بوده است(727/0(β =

هویت تیمی، همذات پنداری، هواداران فوتبال، وفاداری، لیگ برتر