توسعه نظام آموزشی در عصر فناوری اطلاعات و ارتباطات یکی از چالش های اصلی سیاستگذاران آموزشی است. یکی از مهمترین مسایل پیش روی آموزش عالی در ایران، عدم پاسخگویی موثر و کارآمد این سیستم به نیازهای واقعی جامعه در حوزه تولید علم و آموزش است. هدف این پژوهش، ارزیابی میزان پایبندی آموزش حضوری و الکترونیک به اصول تعلیم و تربیت(تحلیل ، طراحی، تدوین، اجرا و ارزیابی) از منظر دانشجویان تحصیلات تکمیلی بود. روش ها: این مطالعه پیمایشی در دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه ارومیه در سال 1392 انجام شد. 164 نفر به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته دارای 5 شاخص و 66 گویه بود. دادهها در نرم افزار SPSS18 وارد و با آزمون T تک نمونه ای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در میزان عدم رعایت شاخص تحلیل و خرده مقیاس های آن (محتوی، یادگیرنده، اهداف و رسانه) از نظر دانشجویان تحصیلات تکمیلی بین آموزش الکترونیکی و آموزش حضوری اختلاف معنی داری وجود داشت و به غیر از خرده مقیاس رسانه، در بقیه موراد میانگین امتیاز عدم پایبندی در اموزش الکترونیک بیشتر بود. همچنین در میزان عدم رعایت شاخص های طراحی، تدوین، اجرا و ارزیابی بین اموزش الکترونیکی و آموزش حضوری اختلاف معنی داری وجود داشت و در همه موارد میانگین امتیاز عدم پایبندی در آموش الکترونیک بیشتر بود. نتیجه گیری: از نظر دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه ارومیه ، اصول پنجگانه برنامه های تعلیم و تربیت(تحلیل، طراحی، تدوین، اجرا و ارزیابی) در اموزش الکترونیک نسبت به آموزش حضوری کمتر رعایت می شود.
کلید واژگان :آموزش، تدریس، تحصیلات تکمیلی، ارزیابی برنامه
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک