يکي از عرصه هايي که زندگي روزمره را بازنمايي مي کند و قدرت و مقاومت را در زندگي انسان ها به نمايش مي گذارد، عرصه فراغت است. اوقات فراعت و نحوه گذران آن از مباحث تازه اي است که پس از انقلاب صنعتي و رشد صنايع و فناوري، توجه محققين را برانگيخته است. هدف از تحقيق حاضر بررسي عوامل اجتماعي تاثيرگذار بر ميزان اوقات فراغت در شهر مشهد است. در اين تحقيق، رابطه ميان متغيرهاي زمينه اي (جنسيت)، طبقه اجتماعي و سرمايه اجتماعي شهروندان مشهدي با ميزان گذران اوقات فراغتشان مورد سنجش قرار گرفت. روش تحقيق، پيمايشي از طريق ابزار پرسشنامه خودساخته مي باشد. شيوه نمونه گيري، سهميه اي است. بر اين اساس منطقه هشت مشهد با جامعه آماري 166270 نفر انتخاب و پرسشنامه ها به تعداد 383 خانوار توزيع شده است. براي آزمون متغيرهاي تحقيق با استفاده از نرم افزار آماري Spss و آزمون آماره t، لون، رگرسيون رابطه متغيرها مورد سنجش قرار گرفت. نتايج به دست آمده از آزمون فرضيات نشان مي دهد ميزان رضايت از گذران اوقات فراغت بر ميزان گذران اوقات فراغت اثر مثبت دارد، سرمايه اجتماعي تاثيري مثبت بر ميزان گذران اوقات فراغت دارد، طبقه اجتماعي فرد اثر مثبتي بر ميزان گذران اوقات فراغت دارد. همچنين ميزان گذران اوقات فراغت در بين مردان و زنان متفاوت است. نهايتا نتايج تحقيق بيان مي کند که طبقات مختلف جامعه از سرمايه اجتماعي يکسان برخوردار نيستند و سطح برخورداري افراد در طبقات اجتماعي و اقتصادي جامعه، بر نوع رفتار افراد جامعه تاثيرگذار است و با توجه به اينکه اوقات فراغت نوعي رفتار تلقي مي شود، ميزان بهره مندي از سرمايه اجتماعي بر مشارکت افراد در فعاليت هاي فراغتي موثر است
کلید واژگان :اوقات فراغت، سرمايه اجتماعي، طبقه اجتماعي، شهروندان، مشهد
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک