برنامه ريزي تفرجي در اکوتوریسم نه تنها به عنوان ابزاري براي ارتقاي سطوح اجتماعي و اقتصادي مردم تلقي مي شود، بلکه به علت کارکردهاي حفاظتي زمينه حفاظت پوياي منابع طبیعی را نيز مهيا مي¬کند. با توجه به اینکه اولین قدم در برنامه ریزی برای هر نوع فعالیتی ارزیابی پتانسیل سرزمین برای آن فعالیت است، در این مطالعه به ارزیابی پتانسیل طبیعت‌گردی حوضه آبخیز بابلرود در استان مازندران با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) و سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) پرداخته شد. برای این منظور ابتدا مهمترین معیارها و زیرمعیارهای موثر در ارزیابی پتانسیل تفرجی منطقه شناسایی شدند . سپس با استفاده از روش دلفی پرسشنامه¬هایی تهیه شد و برای تعیین اهمیت معیارها و زیرمعیارهای موثر در ارزیابی پتانسیل تفرجی منطقه، بین متخصصین توزیع شد. وزن معیارها و زیرمعیارها در هر پرسشنامه محاسبه شده و با میانگین گرفتن از وزن های هر کدام از پرسشنامه¬ها، وزن نهایی هر کدام با استفاده از روش AHP و نرم افزار Expert choice محاسبه شد. سپس نقشه های لازم برای ارزیابی پتانسیل منطقه در محیط GIS تهیه شدند. در مرحله آخر با استفاده از تکنيک ترکيب وزني خطي (WLC) در محيط GIS نقشه نهايي پتانسیل تفرجی منطقه تهیه شد. نتایج نشان داد که 33/19 درصد از سطح منطقه داراي پتانسیل عالی و 81/52 در از سطح منطقه داراي پتانسیل خوب براي اکوتوریسم است. همچنين 19/23 درصد از سطح منطقه داراي پتانسیل متوسط، 84/1 درصد داراي پتانسیل ضعیف و 82/2 درصد از سطح منطقه براي تفرج نامناسب است.
کلید واژگان :اکوتوریسم، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، سامانه اطلاعات جغرافیایی، حوزۀ آبخیز بابلرود، مازندران
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک